جاويد حسين
سينيئر رڪن
ڇاقوم تي لکان مان يا حسن تي لکان مان.
افسوس زندگي هڪ پورو نٿو پوان مان.
مظلوم پيو پڪاري محبوب پيونهاري.
ڪيڏي ڀڄي ڀڄان مان ڪيڏي ڊڪي ڊڪان مان.
هي قوم پئي ٿي ڦٿڪي هي دل به پئي ٿي تڙپي.
هن قوم تي رئان يا هن حال تي رئان مان.
هو وقت ٿو سڏي پيو هي يار ٿو اچي پيو.
ترسان وڃان ڪيان ڇا، بيٺو ٻڏان تران مان.
هي راه خارزارا آ، هي واٽ پيار پيار آ.
آڏو اٿم ٻه واٽون ڪيڏي لڙي لڙان مان.
”استاد“ فيصلو ڪر هي قوم حُسن آهي.
اي حُسن تنهنجي سر لئه ٿو قوم کي کڻان مان.
افسوس زندگي هڪ پورو نٿو پوان مان.
مظلوم پيو پڪاري محبوب پيونهاري.
ڪيڏي ڀڄي ڀڄان مان ڪيڏي ڊڪي ڊڪان مان.
هي قوم پئي ٿي ڦٿڪي هي دل به پئي ٿي تڙپي.
هن قوم تي رئان يا هن حال تي رئان مان.
هو وقت ٿو سڏي پيو هي يار ٿو اچي پيو.
ترسان وڃان ڪيان ڇا، بيٺو ٻڏان تران مان.
هي راه خارزارا آ، هي واٽ پيار پيار آ.
آڏو اٿم ٻه واٽون ڪيڏي لڙي لڙان مان.
”استاد“ فيصلو ڪر هي قوم حُسن آهي.
اي حُسن تنهنجي سر لئه ٿو قوم کي کڻان مان.
