انسانُ! جوکيو شفيق احمد

[جوکيو شفيق احمد]

انسانُ! ​

​

انسان شاگرد؛​

طالب العلم به پاڻ،​

استاد به پاڻ.​

​

​

بيمار به پاڻ،​

ڊاڪٽر به پاڻ،​

حڪيم به پاڻ،​

​

ته معالج به پاڻ،​

ويڄ ۽ طبيب به پاڻ،​

خاطي به پاڻ،​

مفتي به پاڻ،​

​

عامل به پاڻ،​

ظالم به پاڻ،​

عادل به پاڻ.​

​

محاسب به پاڻ،​

رڳو پنهنجي من ۾، ​

جهاتي پائي ڏسي!​

​

شهيق به پاڻ، ​

شفيق به پاڻ،​

پوءِ اک-ڇِنڀَ ۾،​

نبيرو فيصلو ٿي ويندو.!​

​

ڇڏ بگاڙ وٺ راه روح واري!​

پنهنجي مَنَّ کي بڻاء ​

مؤمنُ تون شفيق!​

​

​

​

 

[جاويد حسين]

​

ڇڏ بگاڙ وٺ راه روح واري!​

پنهنجي مَنَّ کي بڻاء ​

مؤمنُ تون شفيق!​

​

​

​

زبردست ۔

 

[AZAM AFZAL]

سائين شفيق صاحب جي شفقتن ڀرين لفظن کي سلام

 

[شاهجهان سُميل]

محاسب به پاڻ،
رڳو پنهنجي من ۾،
جهاتي پائي ڏسي!

خوبصورت خيال ۽ پيغام

 

[نثارابڙو]

واه واه ۔۔۔ اڄ ته محترم شفيق صاحب جي روح ۾ لطيف، سچل ۽ ساميءَ جا رنگ نظر اچي رهيا آهن ۔۔۔ سهڻو پيغام ۽ وقتائتو پيغام ۔۔۔

اندر تون اجار پنا پڙهندي ڪيترا ۔۔۔

اصل ڪم آهي پاڻ کي سڃاڻڻ ۽ پنهنجي اندر کي صاف ڪرڻ ۔۔۔ ٻيڙا ئي پار ۔۔۔ ڪوجهائپ به سونهن به تبديل ٿي ويندي ۔۔۔

لک قرب محترم سائين،

 

[جوکيو شفيق احمد]

ڦڙو ڦڙو تلاءُ منزل ماڳ اسان اسان ايڪو ٻڌي اتحاد، گهٽ ۾ گھٽ سنڌ جي مامرن تي هجڻ گهرجي۔

 

[سليمان وساڻ]

جوکيو شفيق اڄ ته شاعرن ۽ ڏاهن کان به گوء کنيو پيو وڃي۔

ڇڏ بگاڙ وٺ راه روح واري!​

پنهنجي مَنَّ کي بڻاء ​

مؤمنُ تون شفيق!​

​

لاجواب ۔۔۔۔ واهه واهه ٿي وئي، مونکي سچل جو اهي سٽون ياد اچي ويو​

​

ڪو ڪيئن چوي، ڪو ڪيئن چوي​

مان جوئي آهيان سوئي آهيان​

​

​

 

[جوکيو شفيق احمد]

انسان کي سندس قول فعل عمل ڪردار سيرت ۽ نيت سان سڃاتو ويندو آهي پر نيت کي ڏسندڙ رب جي ذات آهي