انهن سڀن مشڪلاتن ۽ مجبورين هوندي به سنڌ جي سوره پٽن ڪئي ڪارنامه سرانجام ڏ نا آهن جيڪي تاريخ ۾ سهيڙيل آهن ويچار ڪيو موئن جي دڙي جو وقت ۽ تهذيبي ترقي جوجنهن کي ڏسي اڄ به انسان دنگ رهجيو وڃي ان کان پو وري مورڙي ميربحر جو عقل مندي سان پاڻي جي بلا يعني مانگر مڇ سان ويڙه جيڪاب دنيا وارن لا اچرج جو بائس آهي ته هڪ انسان جڏڙو پنهنجي ڀائن جو پلاند هڪ آبي جانور کان به وٺي ٿو ۽ ان کي سڪي تي ٻاهر ڪڍي تڙپائي تڙپائي ماري ٿو۔۔۔۔ وري تاتارين ،منگولن،ارغونن ۽ سامراج انگريزن سان حر مجاهدن ،هوشو ،هيمو ٿي مسلسل ويڙه ڪندي انهن کي هتان ڀڄائي ڪڌڻ به ياد رکيو وڃي ته هوند اڄ جو سنڌي نوجوان پوڙهو پڪو پنهنجي اعتماد کي بحال رکي اڄ جي ڊشمن سنڌ سان جنگ جوٽي ۔۔۔۔۔۔۔۔۔ جنگيون ۽ معرڪا حوصلن همتن ۽ جذبن سان کٽيون وينديون آهن نه ڪي صرف هٿيارن سان جيئن مٿال ڏنو ويندو آهي ته هڪ تارو پاڻي ۾ انهي ڪري ٻڏي ويو جو ڪناري تي بيٺل هر ماڻهو ان کي چئي رهيو هوته تون ٻڏي وئين ٻڏي وئين۔۔۔۔ ۽ ساڳو ٻيو مٿال ان اڻ تاري جو ڏنو ٿو وڃي ته هو هيو ته ان تارو پر ڪناري تي هجومن هن کي بلند آواز سان چئي رهيا هئا ته اجهو تو ڪناري کي پيو ڇهين اجهو تون ٻاهر پيو اچين وغيرو وغيره۔۔ سو پنهنجي سنڌي ماڻهن کي ان حوصلي جي ضرورت آهي ۔۔۔۔
