علي رضا جوکيو
سينيئر رڪن
اسان وڃون ٿا شهر ڇڏيو خدا ڪنڌئي آباد
موٽي مان ڪونه ايندس هاڻ
جڏهن اسان رنو ٿي شهر تنهنجو کليو ٿي
ڏسي غمن ۾ جهولن منجھ جُهليو ٿي
ويئي ڪٿوري سرهاڻ
نـ گلا ڪنهن کان نـ منهنجي ڪائي شڪايت
ڪن ٿا مون تي ڏس هي ڪيڏي عنايت
چون رهين ڇاڪاڻ
هوندي حياتي مناني ڪٽيندس پيو زندگاني
ميڙي مُٺيون ڀري ڇڏيندس ڪا نـ نشاني
لڏي اوٺين پلاڻ.
6