انسان جو هن دنيا ۾ پيدا ٿيڻ ئي وڏي ۾ وڏو Riskآهي.ان ڳاله جا ڪجھ پهلو آهن.هڪ ته ماڻهو پيدائش دوران ئي مري يا معذور ٿي سگھي ٿو.ٻيو ته جيئن ته هوڄائو آهي تنهنڪري هن کي مرڻو ضرور آهي،جي ڄمي ئي نه آ،ته مري به نه آ.
الله جي وڏائي بيان ڪرڻ کپي جنهن هيڙي مشين هڪ بيڪار شئي مان بنائي آهي ۽ ڪيئن احساسن سان سينگاريو آهي ۽ ڪيئن ان جي جيئندان جو ذريعو بنايو آهي۔۽ ڪيئن ان ۾ محبت جو رنگ ڀريو آهي ۽ ڪيئن مختلف روپ بنايا آهن ۔عجيب تر آهي سڀ ڪجه ان جي تعريف ۾ سمڊ مس ٿئي ۽ وڻ قلم ٿي پون پوء به ان جي ساراه ڪرڻ کان وڏي آهي،موت دائمي آهي ۔جيڪڏهن ڪير نه مرڻ چاهي ته اهو هميشه زنده رهي سگهي ٿو۔حق سچ هميشه زنده رهندو آهي۔لطيف،سڇل ،سامي،دودو،دوله ،هوشو هيمون سڀ سچ آهي ۽ زنده آهن۔موت مهڻو ناهي ادا موت ملاقات آهي، هي دنيا هڪ نمونو آهي اصل دنيا ٻي آهي جيڪا ڪنهن حساب ڪتاب ۾ رکيل آهي ۽ ان سان ئي عطا ڪرڻ جو عهد نامون لکيل آهي جنهن جي تفصيل قرآن پاڪ آهي ،
جي وقت مليو ۽ محنت ڪري ان موضوع کي تفصيل سان لکي سگھيس ته وڌيڪ واضح ڪري سگھندس ان جي ڳاله جي مقصد کي.ادا عتيق ا لرحمان توهان ته تمام ڀلي ڳاله لکي آهي جيڪا مون کي ڏاڍي پسند آئي.
