ميڊيڪل غزل

[غلام مصطفي ميمڻ]

ميڊيڪل غزل

(توهان جي چپن تي مسهڪرائٽ پکيڙڻ جي هڪ ڪوشش)​

​

اچو زندگي جو مزو چکون۔ ​

دواء ٻارن جي پهچ کان پري رکون۔​

​

​

تو سان ملڻ لاء هاڻي ڪهڙي جستجو ڪيون، ​

طبيعت زياده خراب هجي ته ڊاڪٽر سان رجوع ڪيون​

​

دل منهنجو ٽُٽي پيو جڏهن کنيو هن جي ڏولي، ​

هن نخري سان چيو کائي ڇڏجان ڊسپرين جي گوري ۔ ​

​

حال محبت جو آئون هن کي ٻڌيان ڪيئن۔​

هن پنهجي هٿ ۾ کنيل سرنج منهنجي ٻانهن ۾ ٽبيندي چيوء” هيئن“۔ ​

​

ڇا ته خوشبوء هئي هن جي هٿ ۾ اسپريٽ جي، ​

سنگهڻ سان ان کي منهنجي بيماري ڄڻ ختم ٿئي ويئي۔​

​

اي هم نواء دل تنهنجو آرزومند رهندو ،​

جواب مليو جمع جي ڏينهن ڪلينڪ بند رهندو۔​

​

​

​

​

​

​

 

[سليمان وساڻ]

اي هم نواء دل تنهنجو آرزومند رهندو ،
جواب مليو جمع جي ڏينهن ڪلينڪ بند رهندو۔

هاهاهاها ۔۔۔۔ واقعي مسڪراهٽ آئي، اصل واهه واهه ٿي وئي

 

[جاويد حسين]

دل منهنجو ٽُٽي پيو جڏهن کنيو هن جي ڏولي، ​

هن نخري سان چيو کائي ڇڏجان ڊسپرين جي گوري ۔ ​

زبردست۔ لاجواب شاعري آهي۔​

 

[منظور ڪلهوڙو]

ههههههههها ۔ اصل کلي کلي پيٽ ۾ وٽ پئجي ويا ۔۔۔

حال محبت جو آئون هن کي ٻڌيان ڪيئن۔​

هن پنهجي هٿ ۾ کنيل سرنج منهنجي ٻانهن ۾ ٽبيندي چيوء” هيئن“۔ ​