شايد ... غزل ... شمشيرالحيدري

​

اڄ منهنجي اڱڻ منهنجا محبوب اچن شايد! ​

ورهيــن جي وڇوڙن جا سڀ سور لهــن شايد! ​

​

ماحول جي مستيءَ ۾ مرڪن سان مليون سرڪون،​

روحن جـــــا اهي ريـــلا چاڻـــــڊاڻ گهــــرن شـــايــد!​

​

هڪ وار ته دل کولي هر ڳالهه چئي ڇڏبي،​

انصاف جـي اکين مان ڳوڙها به ڳڙن شـايد!​

​

خالي به ڪريو جلدي انصاف جي مسند کي،​

مظلــوم اچي پهتا، حقــدار هجـــن شـايـــد!​

​

ڌرتيءَ جو دلاور اڄ تارن تي سوار آهي،​

انسان جي عظمت جا اعلان هجن شايد!​

​

ابليس کي چئي ڇڏيو ، سجــدي جـي تياري ڪر،​

دنيــا تي “ انـا الــحق ” جا اســرار کُلـــن شايد!​

​

سوريء تي سڏڻ وارا ! هڪ ڳاله ته سوچي ڇڏ،​

مقتـــل ۾ اچــــڻ وارا منصــــور هجـــن شايــــد!​

​

بلبـــــل جي بيــــانــن تي برهــــم نه ٿيڻ گهرجــي،​

آئنــــده بهـــــارن جــــــا پيغـــــام هجــن شايـــد !​

​

​