ڪـا لفظـن جــي رنگين مـالا لکــان ٿـــو

[عمران درويش سومرو]

​

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++​

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++​

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++​

​

پنهنجي پريت جا ڪجهه حوالا لکان ٿو​

ڪـا لفظـن جــي رنگين مـالا لکــان ٿـــو​

​

چـيــو دل پريــنءَ جي حسن کــي بيان ڪر​

پنهنجي شعر ۾ هن جي صورت عيان ڪر​

نه چـــوڙيون لکان ٿــو، نه والا لــــکان​

لِـــکي رات چوڏهِين... اُجالا لــــکان ٿو​

​

ڪـا لفظـن جــي رنگين مـالا لکــان ٿـــو​

​

ڀلا! نيـڻ هــن جــا رقـــم ڪر!! چيـو دل​

جِنِيـن ســاڻ مـونکي ڪيو ويو آ گهايل​

نه ڪِي تِـيـرَ تِرڇــا، نـه ڀالا لکـــان ٿو​

ڀَــريَـلَ جامَ جـا ڪــي پِيــالا لکـــان ٿو​

​

ڪـا لفظـن جــي رنگين مـالا لکــان ٿـــو​

​

​

​

چيــو دل!! ڀــلا عِشـقُ عـادت آ ڪـهـڙي​

هي جن کي لڳو، تن جي حالت آ ڪهڙي ​

اکيــون آليـــون ۽ پيـــر ڇـــالا لکـان ٿـو​

ڏُکــــــن ۽ غَــــمَن جـــا اٽالا لکــــان ٿو​

​

ڪـا لفظـن جــي رنگين مـالا لکــان ٿـــو​

​

کِلـــي دل چِيـو!! درويش استاد آهين!!!​

چَـئِي حـال ســـارو کِلــي ٿو نٽــائين..!!​

اڙي دل چري مان ته مالا لکيم پئي!!​

خبر ناهــي! هِي ڇا؟ ۽ ڇالئه لکان ٿو​

​

ڪـا لفظن جـي رنگين مـالا لکـان ٿـو​

​

عمران درويش سومرو​

 

[سليمان وساڻ]

کِلـــي دل چِيـو!! درويش استاد آهين!!!​

چَـئِي حـال ســـارو کِلــي ٿو نٽــائين..!!​

اڙي دل چري مان ته مالا لکيم پئي!!​

خبر ناهــي! هِي ڇا؟ ۽ ڇالئه لکان ٿو​

​

ڪـا لفظن جـي رنگين مـالا لکـان ٿـو​

​

درويش سائين سلام​

​

درويش جڏهن به ايندو آهي ته هڪ پختي شاعري ونڊ ڪري وري هليو ويندو آهي۔ اوهان جي شاعري وڻي اصل دل سان لڳي۔ اوهان جي لفظن جي ڪاريگري ۽ رنگگ برنگي لفظن جي مالا ته آهي ئي رنگين ۔۔۔​

​

سدا سلامت هجو​

​

 

[عمران درويش سومرو]

کِلـــي دل چِيـو!! درويش استاد آهين!!!​

چَـئِي حـال ســـارو کِلــي ٿو نٽــائين..!!​

اڙي دل چري مان ته مالا لکيم پئي!!​

خبر ناهــي! هِي ڇا؟ ۽ ڇالئه لکان ٿو​

​

ڪـا لفظن جـي رنگين مـالا لکـان ٿـو​

​

درويش سائين سلام​

​

درويش جڏهن به ايندو آهي ته هڪ پختي شاعري ونڊ ڪري وري هليو ويندو آهي۔ اوهان جي شاعري وڻي اصل دل سان لڳي۔ اوهان جي لفظن جي ڪاريگري ۽ رنگگ برنگي لفظن جي مالا ته آهي ئي رنگين ۔۔۔​

​

سدا سلامت هجو​

​

ادا سليمان وساڻ صاحب وعليڪم سلام ​

​

سڀ کان پهريان ته سنڌ سلامت کان ڪَن پڪڙي معذرت ڪندس ته هيترا ڏينهن پنهنجي محبوب فورم تي ڀيرو نه ڀريم۔​

سچ پڇو ته دل گهڻو ئي لڇندي آهي ته فورم تي دوستن جا قرب ڀريا ڪمينٽس ۽ پيار ڀريا پيغام هر هر ۽ ورجائي ورجائي پڙهجن۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ پر ڪم جي مصروفيتن ۽ آفيس ۾ ذميواريون وڌي وڃڻ مٿان وري لاڳيتو هڪ شهر کان ٻئي شهر اچ وڃ سبب اڄ 15 هون ڏينهن آهي جو پنهنجي گهر ئي ناهيان وڃي سگهيو۔۔۔ باس جي اسلام آباد وڃڻ سبب ٻه ڏينهن سک جو ساهه کنيو آهي ۽ دوستن آڌو معذرت جي التجا رکي آهي۔۔۔۔ هاڻي اها دوستن جي مرضي آهي ته پنهنجي محبوب فورم سان ويڇا رکڻ تي معاف ڪرن يا مجبوري منظور ڪندي مٿي ونڊ ڪيل شاعري تي پنهنجا قرب ڀريا ڪمينٽس ڏين ته لک لائق۔۔۔ دل باغ بهار ٿي ويندي۔۔۔۔​

​

​

پسند ڪرڻ جي مهرباني۔۔​

دعا ۾ ياد۔۔۔​

​

​

​

۔​

 

[ايس ايم درس]

تمام بهترين

 

[نثارابڙو]

هونءَ ته درويش جي خيالن جي پروڙ آهي، سپين مان هيرا ئي نڪرندا آهن ۔۔۔ درويش جو ذهن هڪ سهڻي سپي آهي جيڪا مينهن ڪڻيون جهپي وٺندي آهي ۽ موٽ ۾ لفظن جا موتي نڪرندا آهن ۔۔۔ سندس اڳ ڪيل شاعري به پڙهي آهي، اها به ڪا گهٽ ڪون هوندي آهي پر هن دفعي جو هي گيت سهڻن ۽ اعلا خيالن سان مالامال هجڻ سان گڏ محبوب ۽ محبوب جي واٽ ۾ پيش ايندڙ ڪيفيتن جو پيرائتو بيان آهي ۔۔۔ مٿان وري لفظن جو سٽاءُ ۽ چونڊ به اهڙي جو پڙهڻ سان دماغ جي تندن ۾ نغمگي پئدا ٿيو پوي ۔۔۔ ۽ بيخوديءَ ۾ واه واه ٿيو وڃي ۔۔۔۔

اوهانجي غير موجودگيءَ کي نه فقط معاف ڪجي ٿو بلڪ اوهان جي نرڙ تي چميون ڏجن ٿيون ۔۔۔ قبول ڪندا ۔۔۔
​

ڪـا لفظـن جــي رنگين مـالا لکــان ٿـــو​

​

​

​

چيــو دل!! ڀــلا عِشـقُ عـادت آ ڪـهـڙي​

هي جن کي لڳو، تن جي حالت آ ڪهڙي​

اکيــون آليـــون ۽ پيـــر ڇـــالا لکـان ٿـو​

ڏُکــــــن ۽ غَــــمَن جـــا اٽالا لکــــان ٿو​

​

​

 

[عبدالحفيظ لغاري]

عمران جي درويش هُجڻ سدائين عمران جي انهن ڪوليگس کي پريشان ڪيو آهي جيڪي کيس سنڌ سلامت تي سڃاڻن ۽ فون ڪري آفيس وارن کان درويش جي پُڇا ڪن ٿا۔ جيئن سليمان وساڻ۔ ۽ عمران جي انهي درويشي جو قائل وري تڏنهن ٿيس جڏنهن ذيشان رشيد ٻڌايو ته هو فوٽو کان عمر ۾ گهڻو ننڍو آهي۔ ۽ ملاقات ٿي ته ايئن ئي هو۔ چُپاتڙو۔ کلائيندڙ به آهي ته ٿورو ٿورو مُسڪرائيندو به آهي۔ پر گهڻو ٻُڌڻ ۽ گهٽ ڳالهائڻ واري ڏاهن جي ڳالهه هُن چڱي ريت سِکي آهي۔ مطلب ته مون وانگي واتوڙو ناهي۔

پر هو شاعر به آهي۔ اها خبر نه هئي۔ ۽ اُها به هن عمر ۾ شاعري سا به ايڏي پُختگي واري۔ نه ڪٿي وزن بحر ۾ فرق ته نه ڪافيئي کان ڦِرڻ نه وري صنف جي اصولن جي لتاڙ۔ سچ پچ ته شاعري هن دؤر ۾ گهڻي هُجڻ ڪري مقبليت گهٽائي رهي آهي۔ پر عمران جهڙي شاعري ايندي رهي ته شاعري جو ڀرم رهجي ايندو۔

 

[عمران درويش سومرو]

هونءَ ته درويش جي خيالن جي پروڙ آهي، سپين مان هيرا ئي نڪرندا آهن ۔۔۔ درويش جو ذهن هڪ سهڻي سپي آهي جيڪا مينهن ڪڻيون جهپي وٺندي آهي ۽ موٽ ۾ لفظن جا موتي نڪرندا آهن ۔۔۔ سندس اڳ ڪيل شاعري به پڙهي آهي، اها به ڪا گهٽ ڪون هوندي آهي پر هن دفعي جو هي گيت سهڻن ۽ اعلا خيالن سان مالامال هجڻ سان گڏ محبوب ۽ محبوب جي واٽ ۾ پيش ايندڙ ڪيفيتن جو پيرائتو بيان آهي ۔۔۔ مٿان وري لفظن جو سٽاءُ ۽ چونڊ به اهڙي جو پڙهڻ سان دماغ جي تندن ۾ نغمگي پئدا ٿيو پوي ۔۔۔ ۽ بيخوديءَ ۾ واه واه ٿيو وڃي ۔۔۔۔​

اوهانجي غير موجودگيءَ کي نه فقط معاف ڪجي ٿو بلڪ اوهان جي نرڙ تي چميون ڏجن ٿيون ۔۔۔ قبول ڪندا ۔۔۔​

ڪـا لفظـن جــي رنگين مـالا لکــان ٿـــو​

​

​

​

چيــو دل!! ڀــلا عِشـقُ عـادت آ ڪـهـڙي​

هي جن کي لڳو، تن جي حالت آ ڪهڙي​

اکيــون آليـــون ۽ پيـــر ڇـــالا لکـان ٿـو​

ڏُکــــــن ۽ غَــــمَن جـــا اٽالا لکــــان ٿو​

​

​

سائين چوندا آهن ته عرض اتي ڪجي جٿي پوري پوري ٿيڻ جي اميد به هجي۔۔۔۔​

اوهان جا لک لائق جو اوهان درويش جي مجبوريءَ کي منظور ڪندي غير حاضريءَ کي معاف ڪيو۔​

مٿان وري ايتري پيار ۽ شفقت سان نرڙ تي چميون ڏنيون پوءِ ته دل باغ بهار ٿي ويئي۔۔​

ڳالهه اڃان ناهي کٽي منهنجي لفظن کي ايتري پيارن لفظن سان نوازيو پوءِ بس درويش پيو جهمريون پائي۔​

سنڌ سلامت جي اها ئي ته محبت آهي جنهن جي ڪري اسان سمورن ڀاتين جي دلين جا رابطه بحال آهن​

دعا ۾ ياد ​

​

سدا ئين گڏ​

​

​

​

۔​