ساڃاه

[رضوان علي جمالي]

جڏهن کان ٿيام ساڃاه، سپرين جي، ​

تڏهن کان تِر جيترو ويل نه وسريام، ​

اندر روح رهيام سڄڻ اوطاقون ڪري۔​