غزل

[شيرين]

زندگي تولا ڏس ڇا ڇا نه ٿو ڪرڻو پوي،​

ڪڏ ٿيون زندهه پيا ٿو ڪڏ مرڻو پوي۔​

پي پوڙهو ٿي چڪو، ٿا سڀ ڌڪارن در وٽان!​

لوڪ جو ڪيڏو ستم اڄ يار ٿو سهڻو پوي۔​

دور ڪهڙو آ اهو، ننڍڙن هٿن کي آ حنا!؟​

نيڻ کوليا ناري هاڻي ٿو پرڻو پوي،​

سنڌ توکي روشني ڏيندو رهان، جلندو رهان!​

ڀل جان مونکي سج جان هت ڇونه ئي جلڻو پوي،​

سنڌ واسين کي کپي آزاد بس پنهنجو وطن۔​

اي ڀٽائي تنهنجي در هي سور ٿو سلڻو پوي۔​

(محسن ميمڻ)​

 

[سليمان وساڻ]

سنڌ واسين کي کپي آزاد بس پنهنجو وطن۔​

اي ڀٽائي تنهنجي در هي سور ٿو سلڻو پوي۔​

​

​

خوبصورت سٽون ۔۔۔ سهڻي شيئرنگ​