غزل سنــــڌ ۾ ڇــــو اڄ به، ڪـــارو ڪـــاري آهي ســــور ۾ اڄ به هـــي، سنــــڌي نـــــاري آهي هاڻي هــــــوش ڪريو، ظلـــــمن کـي ڇـــڏيـو رسم اهڙي اوهــــــان، هت ڇـــو ڌاري آهـي تون ظلم جا پوڄاري، ڀيڻ پنهنجي نماڻي پاڪ دامــــن هئـــي، شـــــڪ ۾ مـاري آهـي اهڙي رسم بنائي، نفـرت جا ڪـوٽ ٺاهـي عمر پنهنـــجي ايئن، اوهـــان گهــاري آهـي ڪٿي ماءُ تنهنجي، ڪٿــي ڀيڻ منهنجي آ اهـــــا عـــورت عظيــم، پيــار ســاري آهــي نه ننگر ٿڪندو ڪڏهن،لکندو شعر لکــي ظالمن جــي خــــلاف، قلــم جـــــاري آهـــي شاعر: ننگر عباسي
ڀائو ننگر جس هجي توهان کي جو سنڌ جي هن ناسور بابت ڪي سٽون سرجيون اٿو۔ اوهان جي اها ڪاوش ضرور انقلاب آڻيندي۔ آمين ڪٿي ماءُ تنهنجي، ڪٿــي ڀيڻ منهنجي آ اهـــــا عـــورت عظيــم، پيــار ســاري آهــي
ادا سنڌ ۾ اڄ به عورتون ظلم جو شڪار ٿين پيون۔ جيڪڏهن ڪا ڀيڻ پنهنجي سؤٽ يا ماسات سان ڀاءُ سمجهي ڳالهائي ٿي ته تنهنکي ڪاري ٿا چون۔ جيڪڏهن ڪو مڙس زال مان بيزار ٿو ٿئي ته انکي ٻيو ڪو بهانو نٿو سُجهي ۽ ڪاري جو نالو ڏئي هُن کي بي قصور ٿو ماري۔دشمنيءَ جو پلاند وٺڻ جو سٺو بهانو ڳولهيو آهي ظالمن۔ ۽ اسان کي انهن جي خلاف لکڻ گهرجي ڇو اسان سنڌ کي دنيا لاءِ امن جو پيغام بنائڻ ٿا چاهيون ۔ڇو ته اهو اسان جو فرض ۽ ڌرتيءَ جو اسان تي قرض آهي۔
نه ننگر ٿڪندو ڪڏهن،لکندو شعر لکــي ظالمن جــي خــــلاف، قلــم جـــــاري آهـــي سنڌ جي اهم اشو تي اوهان پنهنجي لازوال شاعري پيش ڪئي آهي۔ اوهان کي جس هجي
،سنــــڌ ۾ ڇــــو اڄ به، ڪـــارو ڪـــاري آهي ســــور ۾ اڄ به هـــي، سنــــڌي نـــــاري آهي ادا سنڌي ناري ته سور ۾ نه پر سورن ۾ آهي
