اٽل آسمان

[سهڻي پارس]

​

منھنجي محبت اڪثر ​

مون کان سوال​

ڪري ٿي؟​

تـ تو دل ڪٿي اٽڪائي آ،​

او چري!​

سج بـ ڪڏھن رات جو اڀريو،​

چنڊ کي​

ڪڏھن ڏينھن ۾ ڏٺئي،​

مان مرڪندي سندس سوال ​

ٻڌان ٿي،​

۽ جواب ۾ فقط اھو​

چوان ٿي،​

اي محبت!​

چري مان ناھيان ​

پر​

تون آھين،​

نـ ئي سج کي رات سان​

سروڪار آ،​

نـ وري چنڊ کي ڏينھن سان،​

ٻنھين کي پنھنجو پنھنجو وقت مليل آ،​

جيڪو ھو پورو ڪري ​

پنھنجن ماڳن ڏي موٽن ٿا،​

پر آسمان!​

جنھن تي سج بـ اڪُري ٿو​

۽ چنڊ بـ،​

۽ آسمان چار ئي پھر​

ھڪ ئي ھنڌ بيٺل آ،​

۽ آسمان سج جي نڪرڻ،​

چنڊ جي نڪرڻ،​

صبح،رات ،شام سان ٻڌل ناھي،​

منھنجي چاھت اھو آسمان آھي،​

جيڪو اٽل آ،،،،​