مسيح مگسي
سينيئر رڪن
ڪهاڻي
يوسفپنهنجيسڄيڏينهنجيڪمائيمانايتروخوشٿيو،
جهڙوڪوسيٺپنهنجنهزارنروپينجيڪمائيمانخوشٿيوهجي.
پئساپنهنجيماءُجيتريءَتيرکيائين.
ماءُکيگهڻيخوشيٿي.
هاڻيهوروزانوصبحجوڪاٺيونگڏڪري،انهنکيوڪڻي،
جيڪيملندوهوسسوماءُکياچيڏيندوهو.
يوسفجيجهوپڙيجيڀرسانهڪگهر۾هڪمنشيرهندوهو. جنهنجيپٽمنورسانسندسدوستيهئي. منورروزانواسڪولپڙهڻلاءِويندوهو۽يوسفکيبهاسڪول۾پڙهڻلاءِچوندوهو. يوسفجيدلاسڪولوڃڻلاءِچونديهئي. پرهنکيمعلومهوتههوپڙهينٿوسگهي.
منورکيبهيوسفسانپيارهو،انڪريهو،کيسراتجوپڙهائيندوهو. يوسفتمامهوشيار۽ذهينڇوڪرهو. انڪريهنکيهڪڀيروٻڌائڻکانپوءِضرورتنهٿينديهئي. هنکيپنهنجوسبقهميشهيادهوندوهو. هوچاهيندوهوتهجلديپڙهيوڃان. سڄوڏينهنمزدوريڪندوهو۽راتجوڪلاڪنجاڪلاڪپڙهندوهو. انهيءَڪريمنورجوپيءُبههنمانخوشهو. يوسفجيماءُهاڻيتمامڪمزورٿيچڪيهئي. هميشهڪانهڪابيماريهونديهيس. هڪڏينهنهنکيتمامسختبخارآيو. ويچارويوسفڊاڪٽروٺڻويو. پرڊاڪٽربنافياچڻلاءِتيارنههو۽فيءَجيلاءِيوسفوٽهڪپئسوبهڪونههو. يوسفحالساروگهڻيونئيڦڪيونستيونڪيونپرنيٺهڪڏينهنماءُيوسفکانهميشهلاءِجداٿيويئي. يوسفکيڏاڍوڏکٿيو۽هروقتپيوروئندوهو. پرمنور۽منشيءَجيسمجهائڻتيهنپنهنجيڪجههحالتسنڀالي۽سوچيائينتهمونکيماءُجينصيحتتيعملڪرڻگهرجي،انمرڻوقتچيوهوته”پٽ! منهنجيدلجيخواهشهئيتهتوکيسٺيحالت۾ڏسيوڃان۽تونپڙهيصالحٿين۽دنيا۾نيڪماڻهوبنجين“ماءُجونڳالهيونيادڪرييوسفجياکينمانلڙڪوهڻلڳا. پرهنجلديپاڻکيسنڀاليزورسانچيوتهآءٌمحنتڪندس. سٺو،سچو۽سلڇڻوبنبس. انڪريڏينهنراتمحنتڪرڻلڳو. هنمئٽرڪجوامتحانڏنو. جنهن۾پهريوننمبرآيو. انکانپوءِمنشيءَهنکيهڪدڪان۾نوڪررکايو. يوسفنوڪريڪندورهيو۽پڙهندوبهرهيو. يوسفکيدڪان۾ڪمڪنديڪجههوقتگذريو. هنپنهنجيمحنت۽ايمانداريڪريپنهنجيمالڪجيدلوٺيڇڏي،هنجومالڪهنمانتمامگهڻوخوشهو. اهڙيطرحهنوٽچڱيخاصيرقمجمعٿيويئي. يوسفسوچيوتهپنهنجيلاءِجدادڪانکولي. هنجواهوارادوجلديپوروٿيو. ڪاروباروڌيويو،هنٻهنوڪررکيا،جنهنجيڪمجيهوپاڻجانچڪندوهو۽انهنسانسٺوبرتاءُڪندوهو. ٿوريوقت۾هنجودڪانترقيڪندورهيو. چئنسالنکانپوءِبي. ايبهپاسڪيائين۽ڏهنسالناندرچڱيخاصيملڪيتجومالڪبنجيويو.
هنتييوسفتمامگهڻوخوشهو. ڇوتهپنهنجيمحنت۽ايمانداريجيڪريسڌريلماڻهوٿيويو. هنانسانيتجيخدمتڪئي۽ڪيترنغريبڇوڪرنلاءِمفتتعليمجوانتظامڪيائين،ماڻهوهنکيعزتجينگاههسانڏسنداهئا، ٻارو! واقعيانسانپنهنجيمحنت۽مشقتسانوڏيدرجيتيرسيسگهيٿو.
ڏک سکنجيسونهن
يوسف هڪ غريب هاري جو پٽ هو. جڏهن هو ٽن ورهين جو هو ته سندس پيءُ هن دنيا مان لاڏاڻو ڪيو. يوسف جي ماءُ هن کي محنت ڪري پاليو ۽ نپايو. جڏهن هو ڪجهه سمجهه ڀريو ٿيو ته هن کي هي ڏسي ڏک ٿيو ته منهنجي لاءِ امان ايتري محنت ڪري ٿي. هوءَ سڄو ڏينهن پاڙي وارن جي گهر ۾ پورهيو ڪندي هئي. پرهاڻي هن جو بدن گهڻي ڪم ڪرڻ ڪري ڪمزور ٿي ويو هو. ان کان وڌيڪ محنت ٿي نٿي سگهي. يوسف سوچيو تههو پاڻ محنت ڪري پنهنجي ماءُ جي مدد ڪري. هڪڙي ڏينهن يوسف ماءُ کي چيو ته آئون به پورهيو ڪندس. ماءُ پٽ کي گهڻو ئي منع ڪئي پر يوسف نه مڃيو. ٻئي ڏينهن صبح جو ڪاٺيون چونڊڻ ويو ۽ شام تائين ڪجهه ڪاٺيون گڏ ڪري ان کي ٻه ٽن آننن ۾ وڪڻي گهر آيو. يوسفپنهنجيسڄيڏينهنجيڪمائيمانايتروخوشٿيو،
جهڙوڪوسيٺپنهنجنهزارنروپينجيڪمائيمانخوشٿيوهجي.
پئساپنهنجيماءُجيتريءَتيرکيائين.
ماءُکيگهڻيخوشيٿي.
هاڻيهوروزانوصبحجوڪاٺيونگڏڪري،انهنکيوڪڻي،
جيڪيملندوهوسسوماءُکياچيڏيندوهو.
يوسفجيجهوپڙيجيڀرسانهڪگهر۾هڪمنشيرهندوهو. جنهنجيپٽمنورسانسندسدوستيهئي. منورروزانواسڪولپڙهڻلاءِويندوهو۽يوسفکيبهاسڪول۾پڙهڻلاءِچوندوهو. يوسفجيدلاسڪولوڃڻلاءِچونديهئي. پرهنکيمعلومهوتههوپڙهينٿوسگهي.
منورکيبهيوسفسانپيارهو،انڪريهو،کيسراتجوپڙهائيندوهو. يوسفتمامهوشيار۽ذهينڇوڪرهو. انڪريهنکيهڪڀيروٻڌائڻکانپوءِضرورتنهٿينديهئي. هنکيپنهنجوسبقهميشهيادهوندوهو. هوچاهيندوهوتهجلديپڙهيوڃان. سڄوڏينهنمزدوريڪندوهو۽راتجوڪلاڪنجاڪلاڪپڙهندوهو. انهيءَڪريمنورجوپيءُبههنمانخوشهو. يوسفجيماءُهاڻيتمامڪمزورٿيچڪيهئي. هميشهڪانهڪابيماريهونديهيس. هڪڏينهنهنکيتمامسختبخارآيو. ويچارويوسفڊاڪٽروٺڻويو. پرڊاڪٽربنافياچڻلاءِتيارنههو۽فيءَجيلاءِيوسفوٽهڪپئسوبهڪونههو. يوسفحالساروگهڻيونئيڦڪيونستيونڪيونپرنيٺهڪڏينهنماءُيوسفکانهميشهلاءِجداٿيويئي. يوسفکيڏاڍوڏکٿيو۽هروقتپيوروئندوهو. پرمنور۽منشيءَجيسمجهائڻتيهنپنهنجيڪجههحالتسنڀالي۽سوچيائينتهمونکيماءُجينصيحتتيعملڪرڻگهرجي،انمرڻوقتچيوهوته”پٽ! منهنجيدلجيخواهشهئيتهتوکيسٺيحالت۾ڏسيوڃان۽تونپڙهيصالحٿين۽دنيا۾نيڪماڻهوبنجين“ماءُجونڳالهيونيادڪرييوسفجياکينمانلڙڪوهڻلڳا. پرهنجلديپاڻکيسنڀاليزورسانچيوتهآءٌمحنتڪندس. سٺو،سچو۽سلڇڻوبنبس. انڪريڏينهنراتمحنتڪرڻلڳو. هنمئٽرڪجوامتحانڏنو. جنهن۾پهريوننمبرآيو. انکانپوءِمنشيءَهنکيهڪدڪان۾نوڪررکايو. يوسفنوڪريڪندورهيو۽پڙهندوبهرهيو. يوسفکيدڪان۾ڪمڪنديڪجههوقتگذريو. هنپنهنجيمحنت۽ايمانداريڪريپنهنجيمالڪجيدلوٺيڇڏي،هنجومالڪهنمانتمامگهڻوخوشهو. اهڙيطرحهنوٽچڱيخاصيرقمجمعٿيويئي. يوسفسوچيوتهپنهنجيلاءِجدادڪانکولي. هنجواهوارادوجلديپوروٿيو. ڪاروباروڌيويو،هنٻهنوڪررکيا،جنهنجيڪمجيهوپاڻجانچڪندوهو۽انهنسانسٺوبرتاءُڪندوهو. ٿوريوقت۾هنجودڪانترقيڪندورهيو. چئنسالنکانپوءِبي. ايبهپاسڪيائين۽ڏهنسالناندرچڱيخاصيملڪيتجومالڪبنجيويو.
هنتييوسفتمامگهڻوخوشهو. ڇوتهپنهنجيمحنت۽ايمانداريجيڪريسڌريلماڻهوٿيويو. هنانسانيتجيخدمتڪئي۽ڪيترنغريبڇوڪرنلاءِمفتتعليمجوانتظامڪيائين،ماڻهوهنکيعزتجينگاههسانڏسنداهئا، ٻارو! واقعيانسانپنهنجيمحنت۽مشقتسانوڏيدرجيتيرسيسگهيٿو.