خالي گھر

[سهڻي پارس]

​

تنھائي،ڄام شوري جا رستا​

۽ ھوائون،​

فيڪلٽئ جا سنسان روڊ،​

سارو ڏينھن مون سان ​

گڏ ڏاڍا رُنا،​

آخر موٽي آياسين پنھنجي​

خالي گھر ڏانھن.................

 

[علي ظفر]

جي مسافر ڇاهي انسان هجي يا سوچون واپس وري به پهنجي ئي گهر اينديون آهين تمام بهترين احساس ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

 

[سليمان وساڻ]

ها برابر ۔۔۔۔گهر ڏانهن ته ورڻو ئي آهي۔ هن سان گڏ نه ئي سهي پر هن جي يادن سان۔
ڄامشوري تي اسان جي نوجوان دوست اظهار جسڪاڻي جا خيال

 

[رشيد سمون]

ڪي ماڻهون زور ڏئي روئڻ جي ڪندا آهن ته به روئي نه سگهن۔۔۔
پر ڪي ماڻهون روئندا رهن پر کين احساس نه رهندو آهي ته ڳوڙها پاڻ مرادو نڪري رهيا آهن۔۔۔ سچي به ته ”يادن“ جي جذبي ۾ ايتري طاقت هوندي آهي جو سمورن احساسن کي ڳوڙهن جو روپ ڏئي سگهن ۔۔۔ اهڙا ڳوڙها ڳلي کي رنڌي اکين ۽ نڪ مان اهڙي طرح سان نڪري اچن جو روڪي نه رڪجن۔۔۔
پنهنجي يادن جي سرمائي جي هميشه حفاظت ڪريو ۔۔۔ جو اهو ئي زندگي جو حاصلات آهي۔۔۔

 

[سهڻي پارس]

ڪي ماڻهون زور ڏئي روئڻ جي ڪندا آهن ته به روئي نه سگهن۔۔۔
پر ڪي ماڻهون روئندا رهن پر کين احساس نه رهندو آهي ته ڳوڙها پاڻ مرادو نڪري رهيا آهن۔۔۔ سچي به ته ”يادن“ جي جذبي ۾ ايتري طاقت هوندي آهي جو سمورن احساسن کي ڳوڙهن جو روپ ڏئي سگهن ۔۔۔ اهڙا ڳوڙها ڳلي کي رنڌي اکين ۽ نڪ مان اهڙي طرح سان نڪري اچن جو روڪي نه رڪجن۔۔۔
پنهنجي يادن جي سرمائي جي هميشه حفاظت ڪريو ۔۔۔ جو اهو ئي زندگي جو حاصلات آهي۔۔۔

هڪِ تمام بهترين غزل جيڪو رحمت علي ميرالي جو چيل آهي اُن جا ٻول ياد اچي ويا۔يادگيريون سنڀال ڪم ايندئي،ڪِنهن وڇوڙي جي سال ڪم ايندئي۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

 

[علي ظفر]

ڪي ماڻهون زور ڏئي روئڻ جي ڪندا آهن ته به روئي نه سگهن۔۔۔
پر ڪي ماڻهون روئندا رهن پر کين احساس نه رهندو آهي ته ڳوڙها پاڻ مرادو نڪري رهيا آهن۔۔۔ سچي به ته ”يادن“ جي جذبي ۾ ايتري طاقت هوندي آهي جو سمورن احساسن کي ڳوڙهن جو روپ ڏئي سگهن ۔۔۔ اهڙا ڳوڙها ڳلي کي رنڌي اکين ۽ نڪ مان اهڙي طرح سان نڪري اچن جو روڪي نه رڪجن۔۔۔
پنهنجي يادن جي سرمائي جي هميشه حفاظت ڪريو ۔۔۔ جو اهو ئي زندگي جو حاصلات آهي۔۔۔

هڪِ تمام بهترين غزل جيڪو رحمت علي ميرالي جو چيل آهي اُن جا ٻول ياد اچي ويا۔يادگيريون سنڀال ڪم ايندئي،ڪِنهن وڇوڙي جي سال ڪم ايندئي۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

کيس چنبڙي پئين ته ڇا ملندئي ؟ ڇڏ ماضي ته حال ڪم ايندئي ۔۔۔۔۔ڪنهن وڇوڙي جي سال ڪم ايندئي ۔۔۔ تمام بهترين ڳاله ڪئي اوهان ۔۔۔۔۔

 

[نثارناز]

​

تنھائي،ڄام شوري جا رستا​

۽ ھوائون،​

فيڪلٽئ جا سنسان روڊ،​

سارو ڏينھن مون سان ​

گڏ ڏاڍا رُنا،​

آخر موٽي آياسين پنھنجي​

خالي گھر ڏانھن.................

ڄامشورو نان ئي آهي اُتساهه جو، اُڪير جو پاٻوهه جو، اهي خوشنصيب آهن جن ڄامشوري جي خوبصورت هوائن جو هُڳا ورتو آهي ، اهي خوشنصيب آهن ، جيڪي ڄامشوري جي دلڪش راهن رستن تي هٿ هٿن ۾ ڏيئي هليا ۽ يونيورسٽين(سنڌ يونيورسٽي ۽ مهراڻ يونيورسٽي) جي فيڪليٽن ۾ ڪلاڪن جا ڪلاڪ پهرن جا پهر پنهنجي جيجل جي سنڌ جي سُنڌرتا کي اڃان به وڌيڪ نکارڻ جو سوچيو ، پنهنجي پويتر پيار جا پانڌيئڙا ٿي گڏ مرڻ ۽ جيئڻ جا وچن ڪيا، ڄامشوري جي قرب ڪنڌي المنظر تي اچي لهندڙ سج جي دلڪش منظر جو نظارو ڪيو، بتيلن ۾ وهي سنڌو جي وهندڙ وهڪري مان پاڻي جا پويتر ٻُڪ ڀري هڪ ٻئي مٿان واريا، الله منهنجي سنڌ جي هن ڪنڌي جي پارت اٿئي الله منهنجي ڄامشوري ۾ پلجندڙ هر پريم ڪهاڻي جي پارت اٿئي، الله منهنجي سنڌ جي هر وستي هر واهڻ هر ڳلي هر ڳوٺ جي پارت اٿئي اي الله سائين سنڌ آهي ته اسان به آهيون ، جيجل سنڌ تي اي الله پنهنجي پالوٽ جا ٻاجهه ڀريا مينهن وسائي۔آمين ثم آمين