ممحترما نسرين الطاف بُنيادي طور نثرنويس آهي منهنجي نظرن ۾ سندس هي پهرين شاعري گذري آهي، نثر کان هٽي ڪري فني لوازمات کان هٽي ڪري مونکي سندس فڪري اُڏام تمام بهترين لڳي، ڪالهوڪي ڪاوش ۾ سندس اها ساڳوڻي شاعري ڇپيل هُئي سانئڻ نسرين الطاف جي جيئن ته پهرين شاعري آهي سنڌياڻي شاعره آهي اسان جي فرضن ۾ شمار ٿئي ٿو ته سندس حوصلا افزائي ڀرپور نموني ڪئي وڃي ته جيئن شاعري جي کيتر ۾ پاڻ اڃان به گهڻي محنت ڪري سنڌ ڌر...تيءَ لاءِ پنهنجا غزل پنهنجا نظم ، پنهنجون ڪويتائون لکي ۽ سنڌ امڙ جو شان ۽ مان وڌائيندي رهي . غزلنسرين الطاف رات سمنڊ چنڊ هوا ۽ مان تنهاتُنهنجي خوابن جي دنيا ۽ مان تنها ڪاش مُنهنجو به ڪو همراز هُجي هامونکان سڄو لوڪ خفا ۽ مان تنها تون ايندين اٿم پڪ! جو اوسيئڙي ۾رستا تُنهنجي نيهار جابجا ۽ مان تنها تو سواءِ جيون جي چئوواٽي تيتي ڦران بي آس بي آسرا ۽ مان تنها پيار مُنهنجي ۾ نصيب دُوري ٿِيبيوفا سمجهين يا باوفا ۽ مان تنها چنڊ سرگوشين ۾ چيو “نسرين ” ڇو؟تون به اڄ آهين تنها ۽ مان تنها......!!
نثار صاحب تمام سهڻي چونڊ کڻي آيا آهيو ۔۔۔ تمام سهڻي شاعري ۽ اوهان جي ڊزائن ته ماشاء الله تمام خوبصورت هوندي آهي۔ چنڊ سرگوشين ۾ چيو “نسرين ” ڇو؟تون به اڄ آهين تنها ۽ مان تنها......!!
1779 اٽيچمينٽ ڏسو قاسد کي پرين جو نياپو وکري رهيا آهن مهنهجي ذات هن کي چئجان ڪڏهن ملين تـ هي ڳاله هن کي چئجان هو ڳڏ هيو تـ زمانو همسفر هو منهنجو مگر هاڻي ناهي ڪوئي گڏ هن کي چوجان هن کي چئجان هن جي سوا۽ ڏينهن نـ ٿو گذري سسڪي سسڪي ڪٽِ آ رات هن کي چئجان هو پڪاري تـ هائي پهچي وڃان هنجي سنگ ناهن رهيا اهي حالات هن کي چئجان اگر هو پوء بـ نـ موٽي اچي تـ اي مهربان قاسد الاهي ڪهڙا آهن منهنجي دل جا حالات هن کي چئجان هر جيت مان هن جي نالي ڪيان ٿو شوق مڃندو آ پنهنجي هار هن کي چئجان شاعر عابد بلوچ ديشي
