.......................... ڊائري تي لکيل هڪ ورق........................

[سليم رند]

،،،،،،،،،،،،،،،،، منهنجي پياري سنڌو،،،،،،،،،
جان تون اجرڪ پهريل وڳي ۾ تمام خوبصورت لڳندي آهين
صفا منهنجي سهڻي سنڌ جهڙي لڳندي آهين،
جان اگر اجازت هجي ته اڄ ڏينهن کان پوء مان توکي سنڌو سڏيان؟
ڇو جو مونکي توسان به محبت آهي ۽ سنڌ سان به،
جان تون جڏهن مونکي ياد ايندي آهين ته مان سنڌ جي
سير تي نڪري ويندو آهيان
ڪراچي کان ڪشمور تائين،
ڪينجھر کان ڪارونجھر تائين،
دل کي تمام راحت ملندي آهي جنهن ڏينهن تون اجرڪ مونکي
تحفي ۾ ڏنو هو ان ڏينهن کان اجرڪ منهنجي زندگي
جو حصو بڻجي ويو آهي ، مان پاڻ کي اجرڪ سوا اڌورو
ٿو محسوس ڪريان،
جان تون اجرڪ جي ويس ۾ بلڪل پري لڳندي آهين
جان توکي هڪ عرض ٿو ڪريان ته تون منهنجي سامهون
جڏهن به اچين ته اجرڪ جي وڳي ۾ اچ
اها منهنجي خواهش آهي ،،،،،،،
...................ســــــــــــــــــــــلــــــيـــــــــم رنـــــــــــــد،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،

 

[نثارابڙو]

جان تون جڏهن مونکي ياد ايندي آهين ته مان سنڌ جي
سير تي نڪري ويندو آهيان
ڪراچي کان ڪشمور تائين،
ڪينجھر کان ڪارونجھر تائين،​

​

واه سليم واه ۔۔۔ ايترو پيار ۔۔۔ ڄڻ ته پيار ۾ ڪو سمنڊ ٿو اٿلي ۔۔۔ ڏسڻ ۾ ماٺ اندر ۾ آڙاهه ۔۔۔​

 

[سليم رند]

بس سائين ڪاش هن محبت کي هو محسوس ڪري ها جنهن سان ايترو محبت ڪندوهيس؟؟؟
هاڻي ته اسان وٽ صرف ڊائري جا ورق وڃي بچيا آهن قبله،
سا ئين الاهي ڇو؟
جنهن سان محبت ٿي ٿو دل هن کي وسارڻ لا تيار هي ڪون هوندو آهي؟
اکهيون هر پل هن جي انتظار ۾ رهندا آهن ،خبر هوندي به ته هو ڪون ايندو؟
دل پنهنجو هار تسليم ڇو نٿو ڪري؟
دل کي خبر آهي ته مان بازي هارائي چڪو آهيان ،پو به ايڏو ضد ڇــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــو؟؟؟؟؟

 

[وزير علي سومرو]

منهنجي ڊائري جي تون پڙهي ڏسين ۔

 

[عابد بلوچ]

تمام خوبصوت احساسن جو اّظهار واه واه

 

[وزير علي سومرو]

جڏهن محبت ٿئي ٿي ته پوءِ ختم ڇو ٿي ٿي وڃي ،

 

[عابد بلوچ]

محبت ختم ڪڏهن به نه ٿيندي آ نه ٿيڻي آ پرين وزير علي

 

[سليم رند]

بلوچ صاحب اوهان جي ڳالهه سهي آهي ته محبت ڪڏهن به ختم نٿوٿي سگهي
پر محبت ۾ هار جيت ته ٿي سگهي ٿو؟؟؟
سمجهيو ته اسان هارائي ويا آهيو، محبت ۾

 

[عابد بلوچ]

پرين هڪڙو اردو جو شعر آ

اس شرط پي کيلون گي پِيا پيار ڪي بازي
جيتون تو تجهي پائون هارون تو تيري
اصل ڪم ائين هوندو پرين

 

[وزير علي سومرو]

سائين عابد بلوچ صاحب منهنجي چوڻ جو مقصد اهو ئي هيو ته محبت ۾ ڪو ڪو ڪامياب ٿئي ٿو ، باقي ته ويچارا روئيندا ٿا وتن ، پو جيڪو محبت ۾ ڪامياب آهي ، انهين جي لا ته ڪجهه به نه آهي ، پر جيڪو ٻنهين پاسن کان هارائي ٿو ويهي اهو غريب ڪاڏي وڃي ، مان توهان کي سچ ٻڌايان ته ڪوبه ماڻهون شوق سان پاڳل نه ٿو ٿئي انهين کي پاڳل ڪيو ٿو وڃي ، پهريان محبت ڏئي پو انڪار ۔

 

[منظور ڪلهوڙو]

بس سائين ڪاش هن محبت کي هو محسوس ڪري ها جنهن سان ايترو محبت ڪندوهيس؟؟؟
هاڻي ته اسان وٽ صرف ڊائري جا ورق وڃي بچيا آهن قبله،
سا ئين الاهي ڇو؟
جنهن سان محبت ٿي ٿو دل هن کي وسارڻ لا تيار هي ڪون هوندو آهي؟
اکهيون هر پل هن جي انتظار ۾ رهندا آهن ،خبر هوندي به ته هو ڪون ايندو؟
دل پنهنجو هار تسليم ڇو نٿو ڪري؟
دل کي خبر آهي ته مان بازي هارائي چڪو آهيان ،پو به ايڏو ضد ڇــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــو؟؟؟؟؟

او منهنجا ڏاها سائين دل کي ته هوندو ئي ضد آهي، مُحبت ڪندي مهل به ايڏو ضد، محبوب جي جي نه ملڻ تي به ضد۔ پر سائين هتي ٻيو معاملو آهي، جنهن سان محبت ڪئي سين ان دل و جان وٽان محسوس به ڪيو، هن اجرڪ به اوڍيو، اجرڪ جا وڳا به پاتا، هُن منهنجي محبوب سائين جي ايم سيد کي پڻ محبوب بڻايو، هن جي هڪ هڪ سڪ صرف ۽ صرف سنڌ ۽ مون لا هُئي، هُن جيتري بي پناهه محبت مون سان ڪئي ان کان وڌ سيد ۽ سنڌ سان ڪيائين، پر هي وڏڙن جو ضد ڪاڏي وڃي، ها ڙي زمانا تنهنجا به عجب دستور آهن۔۔۔هو منهنجي دل جي عقيدت واري درجي تي نوري جيان راڻي بڻجي منهنجي من جي ڪينجهر تي سير ڪندي وتي ٿي پر پو به الائي ڇو هي وڇوٽيون، خبر نه آهي ڇو؟؟؟؟؟؟؟؟

اوهان جا خيال به ڪجهه اهڙا ئي آهن ڄڻ منهنجي ڊائري تي پڻ اهڙي ريت درج ٿيل آهن۔

 

[منظور ڪلهوڙو]

بلوچ صاحب اوهان جي ڳالهه سهي آهي ته محبت ڪڏهن به ختم نٿوٿي سگهي
پر محبت ۾ هار جيت ته ٿي سگهي ٿو؟؟؟
سمجهيو ته اسان هارائي ويا آهيو، محبت ۾

توهان جي هن ڳالهه سان مان متفق نه آهيان، ڇو ته مان سمجهان ٿو محبت ڪڏهن هارائيندي ئي ناهي، جيڪڏهن محبت هارائي وڃي ته جنهن سان محبت ٿئي ٿي اهو ڪڏهن به ياد نه پوي، اها محبت جي سوڀ ئي ته آهي جو هو پنهنجي ياد کي دل جي ڪنهن نه ڪنهن ڪنڊ ۾ رکيون وڃي ٿو۔