تون ٿو سمجهين۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

[سهڻي پارس]

​

تون سمجهين ٿو،​

تـ مان​

تنهنجي جدائيءَ مان​

مطمئن آهيان؟​

تون تـ منهنجي مُرڪـ مان​

ڀُلجي ٿو پوين​

من!​

سچ پُڇين تـ مون کي ايتري جُدائي​

بـ زهر لڳندي آهي،​

جيڪا تنهنجي ڀاڪر ۾​

هجڻ وقت ،​

پيدا ٿي ويل وٿيءَ ۾ هوندي آهي،،،،،،،،،،​