نصيبن کا ن هاڻي نه پڇبو وري

[رسول بخش دائودپوٽه]

نتيجن کي هاڻي نه ڏسبو وري
نصيبن کا ن هاڻي نه پڇبو وري
جيڪو ٿي ته ڀل ٿي عقل آري ٿي ويو
محبت ۾ مانڌاڻ رچبو وري
اها سونهن پنهنجي ته ڪمزوري آهي
اندر ۾ ويهاري تنهن کي رکبو وري
ائين هو ملائيم گل پنکڙي آ
تنهن کي زور سان نه مهٽبو وري
مهاڏو زماني سان اٽڪائبو
هن لئه گهڻن کي سٽبو وري
راحت ڏئي جو روح کي
تنهن کي اندر مان نه ڪڍبو وري