خالي جيون

[سهڻي پارس]

​

دِل صدما سَھي سَھي​

ٿڪي پئي آھي​

ڪا آٿت،ڪو آسرو​

ڪو دِلاسو​

روح نٿو ريجھائي​

ڪنھن ڀوڳ تي ​

ٽھڪُ تـ ڇا ،​

مرڪ بـ نٿي اچي​

اندر جا سُورَ،​

ناسُور بڻجي اکين مان​

آب جيان وھڻ ٿا چاھين​

پر لڙُڪَ بـ برف جيان ​

ڄمي ويا آھن​

ڊپ اٿم تـ اِھي ​

ڄميل لڙڪ ​

سيلاب بڻجي ​

لوڙھي نـ ڇڏين!​

تنھائي نانگ جيان​

ڏنگي ٿي،​

۽ ھُن جي ياد​

پل پل درد بڻجي​

مون کي وکيريندي ،​

ٽوڙيندي رھي ٿي​

ھاڻي ڪجھ نـ رھيو آھي​

خالي اڌورو نامڪمل ​

جيون.....​

 

[سليمان وساڻ]

مون کي وکيريندي ،​

ٽوڙيندي رھي ٿي​

ھاڻي ڪجھ نـ رھيو آھي​

خالي اڌورو نامڪمل ​

جيون.....​

​

​

ڏک ئي ڏک ۽ نراسائي ۔۔۔۔۔۔۔ ؟؟؟؟زندگي ۾ اهڙا موقعا ايندا آهن جو خوشيون جهجهيون ملنديون آهن پر پوء الائي ڇو ڏک ۽ ڏک ملندا ۔۔۔ هڪ اهڙو موڙ جتي خوشيون به ڏکن برابر لڳنديون آهن۔​

 

[سهڻي پارس]

مون کي وکيريندي ،​

ٽوڙيندي رھي ٿي​

ھاڻي ڪجھ نـ رھيو آھي​

خالي اڌورو نامڪمل ​

جيون.....​

​

​

ڏک ئي ڏک ۽ نراسائي ۔۔۔۔۔۔۔ ؟؟؟؟زندگي ۾ اهڙا موقعا ايندا آهن جو خوشيون جهجهيون ملنديون آهن پر پوء الائي ڇو ڏک ۽ ڏک ملندا ۔۔۔ هڪ اهڙو موڙ جتي خوشيون به ڏکن برابر لڳنديون آهن۔​

ابا! زندگيءَ ۾ سڀ لاها چاڙها آهن۔ڪڏهن اوچائي آڪاش جهڙي ڪڏهن وري اوناهي سمُنڊ جهڙي۔۔۔۔۔بس پنهنجي سوچ ۽ سمجه آهر سڀ پيچرا ڏکيا يا سولا ڪرڻا پاڻ کي ئي آهن۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

 

[وفا گل محمد جمالي]

​

دِل صدما سَھي سَھي​

ٿڪي پئي آھي​

ڪا آٿت،ڪو آسرو​

ڪو دِلاسو​

روح نٿو ريجھائي​

ڪنھن ڀوڳ تي ​

ٽھڪُ تـ ڇا ،​

مرڪ بـ نٿي اچي​

اندر جا سُورَ،​

ناسُور بڻجي اکين مان​

آب جيان وھڻ ٿا چاھين​

پر لڙُڪَ بـ برف جيان ​

ڄمي ويا آھن​

ڊپ اٿم تـ اِھي ​

ڄميل لڙڪ ​

سيلاب بڻجي ​

لوڙھي نـ ڇڏين!​

تنھائي نانگ جيان​

ڏنگي ٿي،​

۽ ھُن جي ياد​

پل پل درد بڻجي​

مون کي وکيريندي ،​

ٽوڙيندي رھي ٿي​

ھاڻي ڪجھ نـ رھيو آھي​

خالي اڌورو نامڪمل ​

جيون.....​

واه ڇا ته خيال آهن