جوڳياڻي ٿي مان مرليون وڄايان۔ قمبراڻي جي فراق ۾

سائين نثار ابڙا صاحب

ماڻهو ڇا به ڪري به پر .......مجبور آ عاشق مجبور آ ڀل ڪيڏو به ڪنڌار هجي .....................

سدائين گڏ

 

hatt-parehatt-parehatt-pare

sadayeen gud

 

ادا علي علي گهٻرايو نه توهان کي پنهنجو وڇڙيل معشوق ملي ويندو
فقير سائين ڍارو ٿو هڻي

 

يار علي علي فقير کي منٿ ميڙ ڪيون ٿا فقير توهانجي هيلپ ڪندو گهٻرايو نه
ادا وهاب کي به نماڻو عرض ته اگر پڙهي ته جلدي ريپلاء ڪري

 

ادا علي علي مرلي ايتري نه وڄايو متان دوست ته الائي ٻڌي الائي نه ٻڌي پر ڪو نانگ نه اچي وڃي ته پوء ته سڪ ئي پوري ٿي ويندي ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

 

:d:d:d:d:d:d:d:d:d:d:d:d

 

ادا علي علي هُو چوندا آهن نه ته پرديسيون سي نه اکيان ملانا سو قمبراڻي هاڻي اسلام آبادي بابو آهي، بابلا اسلام آباد جي دلڪش فضا ۾ هوندو ڪنهن جي هنج ۾ في الحال ڇڏي ڏيوس۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ مسين مسين وڃي جنڙين جي ور چڙهيو آهي۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ باقي تون ڪڏهن کان سسئي جوڳياڻي بڻجي مُرلي وڄائي قمبراڻي پنهون کي ڳولي رهيو آهين۔۔۔۔۔۔ پهرين اهو فيصلو ڪر ته تون جوڳي آهين يا جوڳياڻي ۔۔۔۔۔۔ باقي ڍارا هڻڻ وارو ڪم صرف هڪڙوئي ڪندو آهي۔ جيڪو پڻ عيد جي موڪل تي ويل آهي۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ بابا ڍارا صرف پاڻ وارو وڏي ائڊمن ادو رشيد سمون هڻندو آهي۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔جيڪو جادوگر آهي۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

 

ادا علي علي لڳي ٿو ته مڙس ڪنهن اهڙي سرڪاري ٻِرَ ۾ وڃي لِڪيو آهي جو هاڻي اوهان واريون اهي مُرليون ان جي ڪنن تائين به ڪونه ٿيون سُرن۔۔۔ باقي ڪو وڏو نگارو کڻي وڄاءِ ته من پوءِ نڪري اچي۔۔

يا وري فقير ڦلپوٽي کي ڪا منٿ ميڙ ڪر ته ڪو ڦيڻو ٽوڻو هڻيس۔۔۔۔۔shal judy hujeen

 

يار علي علي، سلام ڪندي ته سهڻو لڳين ٿو پر مرليون وڄائيندي اڃان به سهڻو، ايترا ڏينهن ڪاٿي هنئين اڳ اهڙا ڦوٽا ڏيکارين هان ته اسان هروڀرو ٻين سان نيهن اٽڪايون ئي نه ها ...

سونهاري تو واري به آهي چمين ڏيڻ جهڙي ... پر چپڙا سگريٽي پيا لڳن ... سو ڪا ڳالهه ناهي پاسو ڪري چمي ڏبي ...

هاڻ ته اسانکي به مرليون وٺي تو لئه وڄائڻيون پونديون ... جي تون نه آئين ۽ ادي رحيم بخش جي ڳالهه جيئان ڪو نانگ آيو ته به توکي ئي سمجهي ڀاڪرين پونداسون ... پوءِ کٽ کٽائي ڀاڳ ...
shal judy hujeen

 

واه واه اڄ علي علي پنهنجي فل فارم ۾ لڳو پيو آهي، سندس انهي فلسفي ته هُو جوڳي آهي پر جوڳياڻي بڻجي پيو قمبراڻي ڳولي۔۔۔۔ هن دنيا جي هير(فيميل) سدائين چوندي رهي آهي ته رانجها رانجها ڪرڪي مين آپ هي رانجها هوئي! پر مون ڪڏهن به اهو ڪونه ٻُڌو ته هن دنيا جي رانجهي(ميل) اهو نعرو لڳايو هُجي ته هير هير ڪرڪي مين آپ هي هير هويا، يا ڪنهن مجنون اهو اعلان ڪيو هُجي ته ليلى ليلى ڪرڪي مين آپ هي ليلى هويا، يا ڪنهن هن دنيا جي پُنهون اهي گُفتا ڳالهايا هُجن ته سسئي سسئي ڪرڪي مين آپ هي سسئي هويا، يا هن دنيا جي ڪنهن فرهاد ڪنهن جبل ڪنهن لڪي يا ڪنهن پهاڙ تي چڙهي عشق مدد وارا نعرا هڻي اهو ٻول ٻوليو هُجي ته شيرين شيرين ڪرڪي مين آپ هي شيرين هويا، ڪٿي ڀي نه ٻيو ته ڇا پر هن دور جو هر مرد عاشق ڀلي ڪيڏو به ڪنڌار هُجي ۽ مجبور ٿيو ٿُڪون ۽ بُجا کائي پر اهو ڪڏهن به ائين ڪونه چوندو ته هو عاشق مان معشوقياڻي ٿي ويو آهي ڀلا سالُو(قمبراڻي) تنهنجا ڀاڳ، جو تو وارو علي علي اصل هٿن ۾ گوڏي جيڏي مُرلي کنيو، تولئه جوڳياڻي بڻجي پيو بي سُريون بينُون وڄائي......... قمبراڻي جتي به آهين اصل نڪري پئو، اڃا ته تنهنجي فراق ۾ علي علي جوڳياڻي ٿي پيو آهي، جي هن جوڳياڻي جي پويان اصلي جوڳي پئجي ويا ته سندس سارو عشق دُوڙ ٿي پوندو، ۽ علي علي ويچارو ڪنهن جوڳيءَ جي جوڳياڻي پتني بڻجي جوڳيءَ جي ٻچن جي ماءُ بڻجي ويندو وارو ڪر ڙي اسلام آبادي علي علي وڃئي پيو حال کان نڪرندو ، رس ڙي اسلام آبادي، عدلو وهاب قمبراڻي........... ڳالهه ڳاٽي ڪون چڙهه ڳَئِي هي...........

 

او منهنجي روح جا راڻا، مونکي معاف ڪجاءِ منهنجا جانيئڙا،
منهنجي پئي نظر دلبر تي ڪافي دير ڪري جنهن سان ملڻ لاءِ مون ڪيا ها ماندڙا،
جان کان وڌ توکي چاهيو آ ۽ چاهيندس، ڀلي سِر وڃي ته گهڻائي توتي گهوڙيئڙا.
مونکي معاف ڪجاءِ منهنجا جانيئڙا دير سان پئي خبر دلبر او منهنجا جانيئڙا.​

ادا علي علي المعروف انٽرنيشنل فقير مونکي معاف ڪجانءِ، توهان ته ڇا پر پوري سنڌ سلامت وارن کي گذارش آهي ته مونکي معاف ڪن جو مان عيد جهڙي خوشين جي موقعي تي توهان سان گڏ ڪونه هيس،
مونکي تمام گهڻي خوشي ٿي آهي جو منهنجي سڄڻن هر خوشي يا غم ۾ ياد رکيو آهي، ادا قصو ڪجهه هن ريت آهي جو؛.
عيد نماز پڙهي اسان گهر آياسين ۽ سڄو ڏينهن گهروارن سان روح رهاڻ ڪئي سون، ۽ ارادو ڪيم ته ٻئي ڏينهن صبح جو سوير سڄي سنگت کي عيد مبارڪ چئبي، پر شايد خدا ڪجهه ٻيو منظور هو،
عيد جي ٻئي ڏينهن منهنجو بابا سائين ڪنهن ڪم سانگي انڊس هاءِ وي تي وڃي رهيو هو جو موٽرسائيڪل سان چي ٻي موٽر سائيڪل اچي ٽڪر هنيو ۽ بابا کي ڪجهه چوٽون آيون، ۽ سندس جي ٽنگ ڪريڪ ٿي پئي، بابا ڏي الله رب العزت خير ڪيو آهي اِها ئي اسان جي عيد آهي،
مونکي معاف ڪجانءِ منهنجا جانيئڙا، منهنجيون خوشيون مونکان کسجي ويون.
ادا علي علي مان توهان جو ٿورائتو آهيان جو توهان منهنجي هجر فراق ۾ مرليون وڄايون، ۽ فقيراڻا ويس ڪيا، ۽ جوڳين جي جٿي ۾ وڃي مليا آهيو،

توهان جي دُعائن جو طلبگار
ابو منتظر عبدالوهاب ۽