ڌيءُ جي وهانءَ پڄاڻا 1967 اٽيچمينٽ ڏسو 1968 اٽيچمينٽ ڏسو نيٺ سڀ ڳڻتيون ۽ ڳارا ختم ٿيا: وهانءُ پورو ٿي ويو ڪنوار جي ماءُ، هاڻي سڀ سامان ۽ شيون سنڀالي ڳڻڻ لڳي ٿي هر شيءِ ياد ڪري سنواري رکڻ لڳي: پليٽون، پيالا، گلاس، ٿالهيون هر ڪا شيءِ برابر. ڪٿي به ڪا سُيءِ گم نه ٿي پر پوءِ اوچتو ڪجهه ياد ڪري بيهي رهي ٿي ڪمري جي وچ ۾ چوڌاري نهاريائين لوڻاٺيل سوال اکين مان وهي آيس: ”پر منهنجي ڌيءَ ڪٿي؟“ ’’’’’’’’’’’’’’’’’’’ سرجڻهار؛جينت پاٺڪ گجراتي سنڌيڪار؛ مسيح ’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’
