بوند بره جي بهار لڳي ... درد ونديءَ جو ديس وسي پيو. اڄ پرين پيارن پوري سنڌ تي رحمت جي مينهن وسڻ جي خبر ڏئي، پاڻکي ڄڻ تي سڪائتو ڪري وڌو ... بس پوءِ جمن جو مٺڙو آواز ۽ سهڻي لطيف جو سر سارنگ ... اسان پرديسين جي پناهگاه ثابت ٿيو ... مـــــــوٽِـــــــــــي مانـــــــڊاڻِ جِـــــــي، واري ڪَيــــــائِين وارَ؛ وِڄُـــــــــون وَسَــــــــڻ آئِيُــــــــــــــــون، چَــــــؤڏِس ۽ چَـــــوڌارِ، ڪي اُٿِي ويئِيُون اِسِتَنبولَ ڏي، ڪي مَڻِـيُون مَغرَبَ پارَ؛ ڪي چِمِڪَنِ چِيــــنَ تي، ڪي لَهَنِ سَمَرِقَندِيُنِ ســـــــارَ؛ ڪي رَمِي ويئِيُون رومَ تي، ڪي ڪابُلَ، ڪــــي قَنڌارَ؛ ڪي دَھلِـــــيءَ، ڪـــــي دَکَنِ، ڪــي گُڙَنِ مَٿي گِرِنـــــــارَ؛ ڪَنھِين جُنبِـــــي جيسَلمِيرَ تان، ڏنـــــا بيڪانِير بَــــڪارَ؛ ڪَنھِين ڀُـــــڄُ ڀِڄـــائِيـــــــو، ڪَــــــنھِين ڍَٽَ مَٿــــــــــي ڍارَ؛ ڪَنــــھِيـــــن اَچــــــي اَمــــــرَ ڪــــــوٽَ تان، وَسايــــــا وَلھارَ؛ سانئِيَــــــمِ! سَدائِيـــــــن ڪَرِيــــن، مَٿـــــــي سِنــــــــڌُ سُڪارَ؛ دوسَت! مِٺــــــــــا دِلـــــــدارَ، عالَــــــــمُ سَـــــــڀِ آبــــادِ ڪَرِين. https://www.facebook.com/video.php?v=10151428276328948