مان نه سمجهان ها جي اوهان نه هجو ها۔

[ڏاڏل شينو]

نه سمجهان ها ​

ڏک جي نه هجن ها ​

ها ڪڏهن نه سمجهان ها​

ڪئي نقاب پهريل چهرا​

ڪٿان ڏسان ها​

مون جا پنهنجن جي هنئي ٿي هام​

نڪتو ڌوڪو سراسر​

شرمساري انجام​

هي ته منهنجا ها​

جيسيتائين مان هيس​

مان نه رهيس ته ڪو نه رهيو​

پر مون نه ڪي سمجهيو​

مان ٽٽس ته رشتا ٽٽندا ويا​

هاڻي جو مان ​

مان نه رهيس ​

سورن وجود وڃائي پڌرو ڪيو​

اوهان ئي ٻُڌايو​

جنهن جي زندگي جي پونجي​

سواءِ دوستي جي ٻيو ڪجھ نه هجي​

اوچتو ان کي خبر پوي ​

اهو منهنجو خيال هو​

نه نه هن ڪيو پنهنجو پاڻ کان سوال هوندو؟​

آخر مڃڻو پيو ​

لُڙڪ لڙي آيا ​

هڪڙا اگهيا ته ٻيا کِڙي آيا​

هڪ آواز اندران اٿيو​

جي هي ڏک نه هجن ها​

هي حقيقتون لڪل رهن ها​

قرب تن ڏکن جا ڏاڏل​

جن ڏيکاريو پنهنجو پرايو​

سلام اي ڏک اوهان کي​

نه سمجهان ها​

جي اوهان نه هجو ها۔​

وسلام​

​

​

 

[سليمان وساڻ]

ها ڏکن ۾ ئي ماڻهن جي سڃاڻ ٿي ٿئي ۔۔۔۔۔

لطيف سائين تڏهن ئي ته چيو آهي:

ڏک سُکن جي سونهن، گهوريا سُک ڏکن ريءَ

 

[ڏاڏل شينو]

ها ڏکن ۾ ئي ماڻهن جي سڃاڻ ٿي ٿئي ۔۔۔۔۔

لطيف سائين تڏهن ئي ته چيو آهي:

ڏک سُکن جي سونهن، گهوريا سُک ڏکن ريءَ

جي سائين بلڪل صحيح ۔
پسند ڪرڻ جي مهرباني۔
وسلام