رضوان علي جمالي
سينيئر رڪن
ڪلام لعلڻ سائين
ڳڻي يار ويو، ٻيو ڳڻي نه ڳڻي،
هيڻو حال حبيبان، ڪنهن کي وڻي نه وڻي۔
نڪي ڍنگ بزرگي پيري آ، نڪي حڪم حڪومت اميري آ،
هردم حال اسانجو فقيري آ، سڄڻا يار سڻي ٻيو سڻي يا نه سڻي۔
نڪي ملان هون نڪي قاضي هون، نڪي زاهد نيڪ نمازي هون،
اسان رمزن جي وچ راضي هون، ڪنهنجوخيال اسانجي طرف تري نه تري هُن جي ٻولي هُن جي چالي آ، رندي رندي اسانجي نرالي آ،
سچو سُک ولايت والي آ، ڀلي چولي جو دم ڀري نه ڀري ۔
خام خيال خوديءَ جا کائون ٿا، ماري نفس پنهنجي کي مڃايون ٿا،
پوءِ لعلڻ ناءُ سڏايون ٿا، اهو نالو اسانجو ڪنهن کي وڻي نه وڻي۔
ڳڻي يار ويو، ٻيو ڳڻي نه ڳڻي،
هيڻو حال حبيبان، ڪنهن کي وڻي نه وڻي۔
نڪي ڍنگ بزرگي پيري آ، نڪي حڪم حڪومت اميري آ،
هردم حال اسانجو فقيري آ، سڄڻا يار سڻي ٻيو سڻي يا نه سڻي۔
نڪي ملان هون نڪي قاضي هون، نڪي زاهد نيڪ نمازي هون،
اسان رمزن جي وچ راضي هون، ڪنهنجوخيال اسانجي طرف تري نه تري هُن جي ٻولي هُن جي چالي آ، رندي رندي اسانجي نرالي آ،
سچو سُک ولايت والي آ، ڀلي چولي جو دم ڀري نه ڀري ۔
خام خيال خوديءَ جا کائون ٿا، ماري نفس پنهنجي کي مڃايون ٿا،
پوءِ لعلڻ ناءُ سڏايون ٿا، اهو نالو اسانجو ڪنهن کي وڻي نه وڻي۔