هڪ رات ڪاليج جي چئين شاگردن کي راند ڪندي ڪافي رات چڙهي وئي۔۔۔ ايتري قدر جو هُو ٻئي ڏينهن تي پنهنجي استاد طرفان رکيل ٽيسٽ جي پڻ تياري نه ڪري سگهيا۔۔۔۔۔ صبح جو هنن هڪ منصوبو ٺاهيو ۽ منصوبي مطابق پنهنجن ڪپڙن کي هلڪو ميرو ۽ پاڻ کي ٿڪل ٿڪل ظاهر ڪيو۔۔۔ جنهن کان پوءِ هوُ ڪاليج جي پرنسيپال وٽ آيا ۽ عرض ڪيائون ته رات اسان هڪ دوست جي شادي ۾ شريڪ ٿيڻ وياسين۔۔۔ پروگرام جلدي واپس اچڻ جو هو پر ڇا ڪجي جو ڪاڄ واري بس جو ٽائر پنڪچر ٿي پيو ۽ بس ڊرائيور وٽ سپيئر ٽائر نه هئڻ ڪري هو بس کي ڌڪيندا واپس موٽيا آهن۔۔۔ جنهن ڪري هوُ پيپر جي تياري نه ڪري سگهيا آهن۔۔۔۔ پرنسيپال سندن سان همدردي ڏيکاريندي کين چيو ته ”ڪا ڳالهه نه آهي توهان چئن جي ٽيسٽ ٽن ڏينهن کان پوءِ ورتي ويندي۔۔۔۔“ انهن پرنسيپال جو شڪريو ادا ڪيو ۽ آفيس کان ٻاهر نڪري آيا۔۔۔۔ پنهنجي عقلمندي تي هنن ٻاهر اچي ڪافي ٽهڪ ڏنا۔۔۔ جيئن ته هنن کي ٽي ڏينهن وڌيڪ جو وقت ملي چڪو هو ان ڪري هنن ٻين شاگردن کان ٽيسٽ ۾ آيل سوال پڇيا ۽ زور شور سان ٽيسٽ جي تياري شروع ڪري ڏني ۔۔۔۔ ٽئين ڏينهن چارئي دوست پرنسپال وٽ پهتا ۔۔۔۔ پرنسيپال کين چيو ۔۔”جيئن ته هي ٽيسٽ توهان سان خراب صورتحال پيش اچڻ ڪري مخصوص طور رکي وئي آهي ان ڪري توهان چئيني کي الڳ الڳ مختلف ڪلاس رومز ۾ ويهي ٽيسٽ ڏيڻي پوندي۔۔۔“ جيئن ته هنن لڳاتار ٽي ڏينهن ٽيسٽ جي تياري ڪئي هئي ۽ ان ڪري بي فڪر ٿي الڳ الڳ ڪلاس رومز ۾ ويهڻ تي راضي ٿيا۔۔۔ ٽيسٽ جو پيپر ٻن سوالن تي مشتمل هو ۔۔۔۔ جنهن تي 100 مارڪس رکيل هيون۔۔۔ ۽ سوال ڪجهه هن طرح هئا۔۔۔۔ سوال نمبر 1: پنهنجو نالو لکو۔۔۔۔؟ (2 مارڪون) سوال نمبر2: ان رات بس جو ڪهڙو ٽائر پنڪچر ٿيو۔۔؟ (98 مارڪون) (الف): اڳيون کاٻو (ب): اڳيون ساڄو (د): پويون کاٻو (ج): پويون ساڄو
هائو سائين ان کي چئبو آهي ته چورن مٿان مور عام چيو ويندو آهي ته هڪ ڪوڙ کي لڪائڻ لاء سؤ ڪوڙ هڻڻا پوندا آهن ليڪن پوء به پهريون ڪوڙ ڪنهن موڙ تي ضررو ظاهر ٿي پوندو آهي اسان به پنهنجي پر ۾ حڪمت عملي سمجهي ڪري ڪجهه دوستن سان ڪوڙ ڳالهائڻ جي ناڪام ڪوشش ڪندا آهيون مثلا اسان جو معزز مهمان ڪمري جي ٻاهران بيٺو آهي موبائيل تي پڇي ٿو سائين اوهان ڪاٿي آهيو؟ اسان چالاڪيء جو مظاهرو ڪندي پڇي وٺندا آهيون سائين اوهان ڪاٿي آهيو؟ اسان وارو دوست به ته آخر اسان جو دوست آهي! سو آواز به اسان جو ڪمري جي ٻاهران ٻڌي پيو ۽ چوي پيو سائين مان ته ڪراچي ء مان پيو ڳالهايان ليڪن هڪ دوست اوهان ڏي آيو آهي ان کي رات پئجي وئي آهي براء مهرباني ان کي رات رهائجو جواب ۾ اسانجو ريپلاء، سائين مهمان کي ته مان اکين ۾ جايون ڏيان ها ليڪن مان ٿورو ٻاهر آهيان ، پوء سائين مان دوست کي چوان ٿو ته توهان جو انتظار ڪري ادا اصل ۾ مان اڄ پنهنجي جاء تي مشڪل پهچي سگهان جو مون کي هڪ دوست جي ڀت لاء بسترا ڪرڻا آهن ان کان پوء وري کير واري کي چوڻو آهي مقصد ته گهڻو ڪم منهنجي ذمي رکيو ويو آهي ان ڪري مان اڄ مشڪل موٽي سگهان ، سائين ڪو مسئلو نه آهي مان دوست کي فون ٿو ڪيان اوهان ائڊريس ٻڌايو ته مان ان کي چوان ته اوهان سان اتي اوهان جي دوست وٽ اچي ملي ، ابتي ائڊريس ڏيندي اڇا سائين ڳوٺ خانو کوسو تعلقه دادو ضلع مورو پوسٽ آفيس جي سامهون ، سائين اها پوسٽ آفيس ڪٿان آهي؟ ادا علي جي گهر جي سامهون، سائين علي جو گهر ڪٿان آهي؟ ادا پوسٽ جي سامهون، سائين اهي ٻئي ڪٿان آهن؟ ادا هڪ ٻئي جي آمهون سامهون، اڇا سائين مان سمجهي ويو آهيان ٺيڪ آهي مان پنهنجي دوست کي اها ائڊريس ٻڌايان ٿو ۔ ڳالهه ختم ٿي اسان پنهنجي پر ۾ سمجهيو ته هاڻي وڏي چالاڪي کان ڪم ورتو آهي هاڻي ڇونه موبائيل به بند ڪري ڇڏجي متان وري دوست جَي دوست جِي ڪا ڪال اچي اسان موبائيل آف ڪري اڃا رکي مس ته مٿان در تي ٺڪ ٺڪ جو آواز ٿيو ٿورو ڇرڪ ڀرڻ کان پوء ....... ادا ڪير آهي؟ پاڙي جي ڇوڪري جو آواز آيو سائين مان آهيان ۔ اسان سمجهيو خير آهي اهو هتان جو ڇوڪرو آهي ضرور ڪا خير جي خبر کڻي آيو هوندو ۔در کولڻ سان خبر پئي پوي ته سائين رشيد پنهنجي سر پاڻ خاموش نظرن سان ڏسي رهيو آهي پوء ته ڇا ڪنڌ کڻي ڏسڻ جي لائق به نه رهياسين پر وري به پنهنجي عيبن تي پردو رکندي هڪ ڪوڙ مزيد ڳالهائڻ جي جرات سائين اصل ۾ مون اوهان سان مزاڪ پئي ڪئي، سائين پنهنجي وسيع ظرف جو مظاهرو ڪندي؛ سائين ڪا ڳالهه نه آهي مون چيو اتان گذرڻ ٿيو آهي سو ڇونه سائين سان ملندو وڃان ان ڪري اوهان کي زحمت ڏنيسين بهرحال قصو ڪوتاه سائين اسان جا اهي اٿو حال! سائين مان ٻئي جي نالي ڪونه ٿو چوان متان ڪو ناراض ٿئي اهو قصو منهنجو ۽ سائين رشيد جو آهي ۔ سبق : پيارا مقصد لکڻ جو اهو آهي ته ڪوڙ کان پاسو ڪجي ڪوڙو ماڻهو ڪنهن نه ڪنهن موڙ تي پڌرو ٿي پوندو آهي جيڪڏهن ڪو ڪم نه ٿئي تڏهن به سهڻي انداز ۾ جواب ڏجي جيئن چوندا آهن ته سخي کان شوم ڀلو جيڪو ترت ڏئي جواب ۔
اسان جهڙا شاگرد هوندا ته لکندا، چارئي ٽائر پنڪچر ٿيا هئا جو گاڏي لوڙهي تي چڙهي وئي هئي ... بس 98 مارڪون کيسي ۾ ... جي هوندا پڪا ڪامريڊ ته ... يا ٽي ٽي تيرا آسرا ... 1001 مارڪون ... امتحان ۾ اول نمبر ... بلڪه استادن کي مجال جو سوال نامو تيار ڪن .... سڌو مارڪون ملنديون آهن ... ڪهڙيون ڳالهيون ٿو ڪرين ادا رشيد ... ڀلا اهو ادي رحيم بخش وارو قصو صحيح آهي ڇا ...؟ مون ته هاڻي کان ئي دادو مورو پل تي خواب لهڻ شروع ڪيا آهن سوچيم ته هڪ پاسي ادو رشيد ته ٻي پاسي سائين رحيم بخش، هن دفعي واري موڪل ۾ اها پل ضرور گهمبي .... يار ڳالهه صحيح ڪيو ته خوابن کي سکر واريءَ پل تي گهمائجي ... !!! hatt-pare suhnan saan
سائين اوهان اچو انشآء الله اسان غائب هونداسين پر اسان جا دوست اوهان کي بنا پيٽرول واري گاڏي تي پل ضرور گهمائيندا سائين خوشطبعي معاف ڪندا اوهان کي ته هن واري به دعوت عرض رکي هئيسين پر اوهان کي شايد ٽائيم نه مليو جڏهن ايندڙ ڀيري اچو ته ان ايڊوانس اوهان کي دعوت آهي ضرور اسان جي غريب خانه تي تشريف وٺي ايندا ۔ باقي سائين رشيد ۽ اسان ته پاڻ ۾ ٺهيل آهيون سو اهڙيون مزاڪون ڪري شايد ٻين کي سجاڳ ڪندا هجون۔
اهي ڀوڳ چرچا پيا هلن ... منهن تي مسڪان هجي ته اندر ٺري ... اوهانجو دعوتون اکين تي ... زندگي رهي ته... ملاکڙي جهڙا ته پاڻ آهيون ڪونه انڪري ميلا ٿيندا ... رب العالمين اوهاکي پنهنجي پناه ۾ رکي ... shal judy hujeen
ادا رشيد جي نصيحت ، سائين رحيم بخش جو سچ پڙهي اصل ڏاڍو انجوا۽ ڪيو ڪهاڻي جو مقصد ته ڪوڙ کان پاسو ڪجي جيڪو اسان ڪري نه ٿا سگهون لاجواب شيئرنگ بهترين سمجهاڻي پڻ سدائين گڏ