سر ڪاموڏ داستان پهريون 1 تُون سَمو، آءٌ گَندِرِي، مُون ۾ عَيبَنِ جُوءِ؛ پَسِي راڻِـيُنِ رُوءِ، مَتان ماڱَرِ مَٽِئِين! 2 تُون سَمو آءٌ گَندِرِي، مُون ۾ عَيبَ اَپارَ؛ پَسِي لِيَّ لَغارَ، متان مَاڱَرِ مَٽِئِين! 3 تون تَماچِي تَڙَ ڌَڻِي، آءٌ مُهاڻِي مَي؛ مُون کي ڏُهاڳُ مَ ڏي، آءٌ جا نالي سُيَسِ تُنهنجي. 4 تُون تَماچِي تَڙَ ڌَڻِي، آءٌ گَندِري غَرِيبِ؛ تو سين ڄامَ! قرِيبِ، ڪِي ڏَنُ ڇَڏائي ڏيجِ مُون. 5 کِکيءَ هاڻِيُون کارِيُون، ڇِڇِيءَ هاڻا ڇَڄَ؛ پاندُ جنِين جي پاندَ سِين، لَڳو ٿِئي لَڄَ؛ سَمو ڄامُ سُهَڄَ، اُڀو ڪَري اُنِ سين. 6 ڪارِيُون، ڪوجِھيون، ڪُوڙِيُون، مُورِ نه موچارِيُون؛ وَٺِـي ويٺِيُون واٽَ تي، کِکيءَ جُون کارِيُون؛ اُنِين جُون آرِيُون، سمي ري ڪيرُ سهي! 7 گَندُ جِن جِيءَ گوڏِ ۾، پاٻوڙا پوشاڪَ؛ اُنِين جِيءَ اوطاقَ، راڄا رِيجِھي آئِيو. 8 ٿِيا تَماچِيءَ ڄامَ سين، مُهاڻا مَحرُومَ؛ نَنڍِيءَ وَڏِيءَ گَندِريءَ، مَٿي ماڙِيءَ ڌُومَ؛ جي ڪِنجُھرَ، جي رُومَ، سي سَڀِ اِنعامِي ٿِيا. 9 نه وَڍي، نه وِڪِڻي، نه ماري نه ڌاري؛ کارو وِڌائِين کُوهَ ۾، نِرِتُون نِهاري؛ سائِي پَرِ پاري، جا گَهرِ سَمي جي سَپَڄي. 10 نه وَڍي نه وِڪِڻي، نه کَڻي ۾ کاري؛ اُهِجَ، سُهِجَ ساهِمِيُون، ڌُرِيان نه ڌاري؛ سائي پَرِ پاري، جا گَهرِ سَمي جي سَپَڄي. 11 پاٻوڙو پيشِ ڪَيو، نَئون نُورِيءَ نيئِي؛ حاضُرُ هُيُون هَڪِيُون، سَمِيُون سڀيئِي؛ نَوازي نيئِي، گاڏِيءَ چاڙهِي گَندِرِي. 12 مُهاڻِيءَ جي مَنَ ۾، نه گِيرَبُ نه گاءُ؛ نيڻَنِ سِين نازُ ڪَري، رِيجھايائِين راءُ؛ سَمو سَڀِنِ مُلاءُ، هيرِيائِين حِرفَتَ سين. 13 نورِيءَ جي نِيازَ جو، عَجَبُ اَجَھلُ هوءِ؛ سَمو سِرُ سَڀِنِ ۾، مي مُورِڇِيو سوءِ؛ اَچيو اُڀِـيَن پوءِ، حُجَتَ ڀَڳِي راڻِيين. 14 هَٿين پيرين آرِکَڻين، مُنهِن نه مُهاڻِي؛ جِئَن سَڳو وِچِ سُرِندَڙي، تِئن راڻِيُنِ ۾ راڻِي؛ اَصُلُ هُئي اُنَ کي، اَهۡلَ ڄاماڻِي؛ سَمي سُڃاڻِي، ٻِيڙو ٻَڌُسِ ٻانهَن ۾. 15 تَهِڙو ڪِنجُهرَ ڪِينَ ٻِيو، جَهڙي سُونهَن سَندِياسِ؛ مَڏَ، مِياڻِـيُون، مَڪُڙا، مِڙَئِي مَعافُ ٿِياسِ؛ مورِڇَلَ مَٿانسِ، اُڀو تَماچِيءَ تي هَڻي. 16 کوءِ سَمِيُون! ٻَنِ سُومِريُون! جي اَچَنِ اُوچي ڳاٽِ؛ وَرُ سي ڪِنجُھرَ ڄائِيُون، جِن تَماچِيءَ جِي تاتِ؛ راڻِيُن مُلان راتِ، ماڻِڪُ مي پِرائِيو. وائي هِيري هَٿُ وِڌائِين، ويهِي ساٽِينِ وِچَ ۾. نَوازَشِ نُوريءَ جي، آهي تَماچِيءَ تائِين. گَندَگِيءَ گوشو ڪَيو، عَطُرَ اوتَ اوتِيائِين. اَنڌا مَنڊا آئِيا، سَخا سَڏُ وِڌائين. پَسو جُودُ جُوانَ جو، ڪو هَنڌُ ڪونه مَٽِيائِين. قِيمَت ڪَمِيڻَن سين، جَهِڙِيءَ وَٽَ وَٽِيائِين. موتِي مڇِيءَ هَٽَ تي، ڪوڏِنِ جِئن ڪَڍِيائِين. ماڻِڪَ مِياڻِنِ ۾، ڇِلُرَنِ جِئن ڇَٽِيائِين. ڏيئِي سونُ سُوال ۾، رُپي راندِ ڪَيائِين. پاڻِـيَٺَ آڻي پاڻَ سين، لَعلُون سَڀِ لُٽِيائِين. فيروزا فَقِيرَنِ تان، گھوري سَڀِ گھورِيائِين. اُتي عَبۡدُاللَّطِيفُ چئِي، اُڇِلي اَمُلَ ڏِنائِين. داستان ٻيو 1 سِرُ سَلابَتَ سُپِرِين، مَرَڪَڻَ! تُون مَ مَريجِ؛ آهِيين ٺارُ اَکِـيُنِ جو، وَٽان مُون مَ وَڃيجِ؛ تَماچِي تڳيجِ، ڪو ڏِينهُن ڪِنجُهرَ ڪَنڌِيـين. 2 هيٺِ جَرُ مَٿي مَڃَرُ، پاسي ۾ وَڻَراهَ؛ اَچي وَڃي وِچَ ۾، تَماچِيءَ جي ساءَ؛ لَڳي اُتَرَ واءَ، ڪِنجُهرُ هِندورو ٿِئي. 3 هيٺِ جَرُ، مَٿي مَڃَرُ، پاسي پِرِين سَندامِ؛ ڪوڙِيـين ڪاڄَ سِڌامِ، اَڻَ سِڌو ڪونَ رهِيو. 4 هيٺِ جَرُ، مَٿي مَڃَرُ، ڪنڌِيءَ ڪَوۡنرَ تَرَنِّ؛ وَرِئي واهُوندَنِّ، ڪِنجُهرُ کَـٿُورِي ٿِئي. 5 سَمِيُون ڪَري سِينگارُ، راءُ رِيجهائِڻَ آئِيُون؛ ڄامَ هَٿَ ۾ ڄارُ، ڄُلي ڄُٻيرِنِ وِچَ ۾. 6 نُورِيءَ جي نَوازِيو، ٿِيو تَماچِي تي؛ گاڏِيءَ چاڙهيءَ گَندِرِي، ماڙِهُو ڪَيو مي؛ ڪِنجُهرِ چُوندا ڪي، ته سَچُ سَڀائِي ڳالَھڙِي. 7 ڄامان اَڳي جي ڄائِيُون، تِن جِي نِرِتِ نُورِيءَ کي ناهِ؛ نه مَنَهِن نه مارِڪي، نه وَڃَنِ ڪنهن وِهانءِ؛ سي ڪِنجُهرَ ڪَندِيُون ڪانہِ، جِن تَماچِي تَڪِيو. 8 نه ڪَنهن ڄائو ڄامَ کي، نَڪو ڄامَ وِياءُ؛ نَنڍِيءَ وَڏِي گَندِرِيءَ، سَڀِنِ آهِ سِياءُ؛ ”لَمۡ يَلِدۡ وَلَمۡ يُولَدۡ“، اِيُ نِجابَتَ نِياءُ؛ ڪِبِرُ ڪِبرِياءُ، تَختُ تَماچِي ڄامَ جو. 9 پَکا پَکارِيو، ڄامُ تَماچِي آئِيو؛ گُوندَرَ لاهِيو، گَندِرِيُون! آتَڻَ اُجارِيو؛ ڪِنجُهرُ قَرارِيو، سَمي سامَ بَخشِي. 10 ڪو جو ڪامَڻُ مَي، آهي اکَڙِيُنِ ۾؛ تَنُ تَماچِي ڄامَ جو، ناڀُون پايو ني؛ عِشقُ اِئَن ڪَري، جِئَن ڄارو ڄامَ ڪُلهي ڪَيو. هن سُر جي اينٽري لاءِ احمد چنڊ جا ٿورائتا آهيون.