سر گھاتو داستان پهريون 1 گَهنگَهرِيا گَهڻَ ڄاڻَ، موڙهِي مَتِ مَهائِيين؛ وِيا گَڏجِي وِيرِ ۾، پِيا مُنهِن مَهراڻِ؛ اڳيان پويان ٽاڻَ، وِيا ويچارَنِ وِسري. 2 ماڪَ ڀِڄايَنِ مولِهيا، مٿان راتِ پئِي؛ اولِيون اُجَهڻَ لَڳِيون، وِيا وَنجَهه وَهِي؛ ڪَلاچِيان ڪَهي، ڪَڏَهِن ڪونه آئِيو. 3 ڪو جو قَـهَرُ ڪلاچ ۾، گِهڙي سو نِئي؛ خَبَرَ ڪونه ڏِئي، رَڇَ ڪُڄاڙي رَنڊِيا؟ 4 ڪالھ ڪَلاچِيءَ ويا، ڇَتِيُون کڻي ڇُڳيرَ؛ ڀائِرَنِ ڀيرو نه ڪَيو، اَدَنِ ڪِي اَويرَ؛ اهڙِي خاصِي کيرَ، ڪُنَّ ورائي جَھـلِي. 5 تَرِيُون پَسان نه تارِ ۾، جُھڳا جاءِ نه ڪَنِ؛ مادَرِ! ملاحَنِ، ماڳِ نه ڍويا مَڪُڙا. 6 ڏِهاڻِي ڏِٺَمِ ڪيتِرا، جنِين مارِيو موڪَ؛ گَھرَ ۾ گھاتُوئَڙَنِ جا، ٿا مارينِمِ ٿوڪَ؛ لَڏي وِچان لوڪَ، اُونهي ويا اوهِرِي. 7 اُڀِي اوسِڙان اُسَ ۾، جَھليو ڪُنَّ ڪِنارَ؛ گھاتُو گَھرِ نه آئِيا، وَڏِي لَڳِـيَنِ وارَ؛ هُيَسِ جنِين هارَ، سي موڙي چَڙِهيا مَڪُڙا. 8 جِتي گھورِيو گھاتوئِين، تِتي وارِيءَ بُٺَّ؛ سَهسين ساٽي مُٺَّ، سَرُ سُڪو، سُونگِي گَيا. 9 مُون اُڌارِيا مَڇَڙا، اللهَ! گھاتُو آڻِ، مِيان! مُدارَنِ سين، مونکي، قادرَ! وِجُھ مَ ڪاڻِ؛ هَٺَ مُنهِنجي هاڻِ، قَدُرُ لِڌو جِنِ ري. 10 اَئِين جا لُڏو لوڏَ، اِيَ پَرِ گھاتُوئڙَنِ جي؛ ڪُنَّ ڪلاچِيءَ ڪوڏَ، سُکِ نه سُتا ڪَڏهِين. 11 گھورِيندي گھورِپِيا، اَگھورِ گھورِيائُون؛ مَيڪَرُ مارِيائُون، مَلاحَنِ مُنهَن سَنَرا. 12 جِئَن جُھڳا پائِيين جھولَ ۾، اِئَن نه مَرَنِ مَڇَّ؛ سَٻَرَ ڌارِ سَمُنڊَ جا، ڪي رائُون رَڱِـيُون رَڇَّ؛ هِي ڇارُون ۽ ڇَڇَّ، اڃا اوڙاهُ آڳاهُون ٿِيو. هن سُر جي اينٽري لاءِ احمد چنڊ جا ٿورائتا آهيون.
تمام بهترين شيئرنگ آهي ادا، توهانجي اهڙين ناياب شيئرنگس جو بي چيني سان انتظار رهندو. پر احمد چنڊ جو نالو نه کڻجي ته ان سان نا انصافي ٿيندي.