نـــه ڏيئي جو ڪم سو وفادار يـــار ڇـا جو آ، رکــــي نـــــه دل ۾ اهـــو رازدار ڇــــا جـــــو آ، جــو پاڻ ڀيــــري ڪري اعتبار ڪين ڪڏهن، انهــــيءَ تــي پنهنجو وري اعتبــار ڇـــــا جـــو آ، وڻـي ٿــي ڪابه نه ڳالهه پاڻکي ڪنهنجي، الائـــي هـــي وري دل تــــي غبــار ڇـا جو آ، ڪري هزار حج، زيارتون ۽ ڪربلا ڏي وڃـي، نـــه دل آ صـــاف تـــه حاجي زوار ڇــا جــو آ، رڪيـــــــل دم آ ۽ در ۾ ديــــد اي ” دادن“، پتـــو پــــوي نه ٿو هي انتـــظار ڇــــا جـــو آ، دادن فقير
رڪيـــــــل دم آ ۽ در ۾ ديــــد اي ” دادن“،پتـــو پــــوي نه ٿو هي انتـــظار ڇــــا جـــو آ، دادن فقير دُهڙي هووَن تان دادن فقير ديدادن فقير هڪ عظيم شاعر آ
ڪري هزار حج، زيارتون ۽ ڪربلا ڏي وڃـي، نـــه دل آ صـــاف تـــه حاجي زوار ڇــا جــو آ، ها يار ها حقيقت آ اگر دل صاف ڪونهي ۽ جنهنجا امتي سڏايون ٿا ، انجو ۽ انجي اصحابن سڳورن ۽ اهلبيتن جو ادب نه هجي ته حج ، نماز ، روزا ، ڪارائتا ناهن
ڪري هزار حج، زيارتون ۽ ڪربلا ڏي وڃـي، نـــه دل آ صـــاف تـــه حاجي زوار ڇــا جــو آ، واهه واهه ۔۔۔ دادن جون ڳالهيون واقعي دل سان لڳيون
ڪري هزار حج، زيارتون ۽ ڪربلا ڏي وڃـي، نـــه دل آ صـــاف تـــه حاجي زوار ڇــا جــو آ، واهه واهه نثار سائين اوهان جي چونڊ وڻي۔ دادن فقير جي بهترين شاعري
