محبوب ۽ قوم

[عابد بلوچ]

هت محبت ٿي ساري هوڏانهـن قوم ٿي پڪاري
هت محبوب پيو نهاري هوڏاننهن هنن جي آه ٿي ماري
خبر نه ٿي پوي ڪيڏانهن وڃان ڪنهن کي بڇايان
هت هن جو آواز ٿو جياري هوڏانهن هنن کي دشمن ڦاهي تي ٿو چاڙهي
شوق منهنجي لاءِ ته ڄڻ آهي قيامت
هت محبوب جو ديدار ٿو ماري هوڏانهن هنن کي هرڪو پني جيان ٿو ڦاڙي
تنهنجو ماڳ ته منهنجي من اندر آ سپرين
هاڻ ڇڏيان ٿو هٿ قوم ڏي لاڙِي
عابد بلوچ ديشي

 

[مسڪان سنڌي]

بهترين احساس واه واه