چيائين .... ڪا بنا ڪناري جي ندي هجي جنهن ۾ آئون پنهنجي محرومين جا سڀ ڳوڙها وهائي اچان....... چيم....... آئون سڪل ڍنڍ بڻجي پوان ٿو، تون، مون کي پنهنجا ڳوڙها آڇي مون کي آباد ڪر ڀريل نيڻن سان منهنجي خالي نيڻن ڏانهن ڏسندي رهي، ڪجهه چئي نه سگهي........!!!!!!!!!!!
