غزل

[آفتاب احمد سرهيو]

بــلـــب ھــڪڙو ئــي مون لڳايو آ​

بــــل بــجـــلي ءَ جـو ڪيڏو آيو آ​

​

ھڻ ڪنڍي ٻيو ته حل ئي ڪونھي​

دوســـتن حـــوصــلو وڌايــــــــو آ​

​

لـــــوڊ شيڊنگ گھـٽ نه ٿيئڻي آ​

بـــحـــث ان تـــــي ڪـرڻ اجايو آ​

​

ھـــڪڙو ماڻھون ئي آھي اچڻو پر​

اي ـ ســي ان لاءِ مــــون ھــڻايو آ ​

​

ھـــن چــيو آفتاب اچين ئي نه ٿو​

مون چــيو ســور ڪـجھه سوايو آ​

 

[سليمان وساڻ]

ھـــڪڙو ماڻھون ئي آھي اچڻو پر​

اي ـ ســي ان لاءِ مــــون ھــڻايو آ​

​

واهه سائين واهه ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ يار اسان اچون ته ٻيلي اي سي هلائجو

 

[آفتاب احمد سرهيو]

مرحبا دلبر

 

[MUHAMMAD ASIF BROHI]

واه ادا واه

 

[منصور علي مڱريو]

ھـــڪڙو ماڻھون ئي آھي اچڻو پر
اي ـ ســي ان لاءِ مــــون ھــڻايو آ

بهترين خيال آهن ڀائو آفتاب ۔۔۔۔۔۔۔۔۔جاري رکو
ادا سليمان وساڻ جو ڪمينٽ ڏاڍو وڻيو