ٻه دوست سمنڊ ڪناري گهمي رهيا هئا۔۔۔ گهمندي گهمندي ڪچهري دوران ڪنهن ڳالهه تان ڪاوڙ ۾ ايندي هڪ دوست ٻئي کي چماٽ رسيد ڪئي۔۔۔۔۔ دوست کي ڏاڍو ڏک ٿيو پر هن ڪجهه نه ڪڇيو ۽ هن واري تي وڏن اکرن سان لکيو۔۔۔ ”اڄ مون کي منهنجي بهترين دوست منهن تي چماٽ رسيد ڪئي۔۔۔۔“ آخر گهمندي گهمندي کين خيال ٿيو ته ڇونه سمنڊ جي پاڻي سان غسل ڪجي۔۔۔ ٻئي غسل ڪندي سمنڊ ۾ ڪجهه اڳتي نڪري ويا ۔۔۔ جنهن دوست چماٽ ورتي هئي ان جو پير ترڪڻ ڪري ٻڏڻ لڳو۔۔ جلد ئي سندس دوست کيس بچائي ورتو ۽ سمنڊ کان ٻاهر ڪڍي ورتو۔۔۔ ٻڏڻ واري دوست هن دفعي هڪ پٿر تي لکيو ۔۔۔۔”اڄ منهنجي دوست منهنجي جان بچائي۔۔۔۔“ هن جي دوست کائنس پڇيو ۔۔ ”جڏهن مون توکي چماٽ رسيد ڪئي ته تو پنهنجو جملو واريءَ تي لکيو پر جڏهن مون تنهنجي جان بچائي ته تو پنهنجو جملو پٿر تي ڇو لکيو۔۔۔۔؟“ دوست جواب ڏنو۔۔۔”جڏهن اسان کي ڪنهن دوست کان ڏک رَسي ته اهڙين ڳالهين کي وسارڻ لاءِ پنهنجي لفظن کي واري تي لکڻ گهرجي ته جيئن هوا ۽ سمنڊ جو پاڻي ان کي ڊاهي ڇڏي۔۔۔ پر جڏهن اسان پنهنجي لاءِ ڪجهه ڀلو ڪيون ته ان کي پٿر تي لکجي ته جئين ان کي هوا ۽ سمنڊ جو پاڻي ڊاهي نه سگهي۔۔۔“ تڏهن چوندا آهن ته ڪنهن ڀلي ماڻهون کي جانچڻ ۾ هڪ منٽ لڳندو آهي۔۔۔ هڪ ڪلاڪ ان کي سمجهڻ ۾ لڳندو آهي ۔۔۔۔ هڪ ڏينهن ان کي پيار ڪرڻ ۾ لڳندو آهي ۔۔۔ ۽ پوري زندگي ان کي وسارڻ ۾ لڳندي آهي۔۔۔ سبق: پنهنجي زندگي ۾ شين کي اهميت نه ڏيو۔۔۔ پر اهميت ڏيو انهن کي جيڪي توهان جي زندگي ۾ آهن۔۔۔
جواب: دوست ۽ دوستي۔۔۔ سائين عبدالرشيد تمام سهڻو درس آهي دوستي هڪ عجيب نعمت آهي چوندا آهن ته اهو ماڻهو سڀني کان وڌيڪ خوشحال آهي جنهن جي بهترين دوست هن دنيا ۾ گهڻا هجن سو اسان لاء به اوهان هڪ ئي رانجهو لکان دا مٽ وانگر توهان جي دوستي اسان کي گهڻو ڪجهه ڏنو آهي هيترا سارا پيارا دوست هيتري ساري پياري معلومات هيتريون ساريون نصيحت ڀريون ڪهاڻيون هي سڀ ڪجهه ڪنهن خزاني کان وڌيڪ بهتر آهي۔ اسان اوهان کي ٻيو ته ڪجهه نه ڏئي سگهيا آهيون ليڪن هن پره ڦٿي جي وقت اوهان لاء دعائون ته ضرور آهن ته يا الله اسان جي پياري دوست کي هر خوشي نصيب ڪر کيس صحت و عافيت سان سلامت رک جنهن اسان کي سنڌ سلامت جهڙو خوبصورت اڱڻ ٺاهي کوڙ ساريون خوشيون فراهم ڪيون آهن ۔
جواب: دوست ۽ دوستي۔۔۔ سائين توهان جي هر سمجهاڻي بهترين هوندي آهي۔۔۔ خدا اسان کي اهڙي طرح ئي زندگي گذارڻ جي توفيق ڏئي
جواب: دوست ۽ دوستي۔۔۔ ليک جي تعريف ۾ لفظن جي نه هجڻ سبب بس ايترو چئبو ته تمام اعلا پيغام آهي ... دوست، ان ننڍڙي قصي ۾ هزارن پنن جي ڳالهه ڪري، تو پنهنجو فرض ته انتهائي سهڻي نموني ادا ڪري ڇڏيو، پر اسانجي اندر ۾ ڪجهه ماضي ڪجه حال جا قصا ايئن ڦري ويا جيئن وڻ ويڙهي ... ڪجهه سال اڳ هڪ دوست سان سندس جي ناانصافي يا وري منهنجي نه سهپ ڪري ... ڪجهه هيٺ مٿائين ٿي وئي ... ڪاوڙ لٿي کانپوءِ پنهنجو پاڻ تي ڏاڍي ڪاوڙ ڪئي ۽ رک الله تي ڪري چپ ٿي ويس ... خئير ان دوست سان ڪي مهينا ڳالهه ٻوله نه ٿي ۽ آءُ مڪي اچي پهتس ... پر هڪ ڏينهن اوچتو سندس فون آئي ۽ حال احوال ٿيو ته سچ پڇو ته ان فون مونکي ايتري خوشي عطا ڪئي جو ... لفظن ۾ شايد ٻڌائڻ ممڪن نه ٿئي ... سائين! منهنجي نظر ۾ سڀ رشتا اهم ئي تڏهن آهن جڏهن انهن ۾ دوستيءَ جو عنصر هجي نه ته سڀ رشتا کوکلا ۽ هوائي هوندا آهن ... چاهي خون جا هجن يا سماجي ... اي هن ڪائنات جا خلقيندڙ منهنجن دوستن ۾ اضافو ڪر ... آمين جزڪ الله خئير ...مهرباني ادا sindhsalamatsaathsal
جواب: دوست ۽ دوستي۔۔۔ ادا رشيد صاحب اهيو پيغام مون وٽ هڪ ميل جي رستي پهتو هو جيڪو انگريزي ۾ هو، مگر توهان جو سنڌي ۾ اهيو پيغام پڙهي مزو اچي ويو، ادا اهيا حقيقت آهي، ته انهن ڳالهين کي اهميت ڏجي جنهن کي ڏيڻ گهرجي، هميشه ڀلائي کي اهڙي ڳجهه ڏيڻ گهرجي جتان ميسارجي نه سگهي، پر برائي هميشه ميسارڻ ئي بهتر آهي۔
