قتيء کان پڇ ته ڪئن راتيون مان لڇ پڇ ۾ ڪٽيون آھن،

[عرس پريو]

ڪتيء کان پڇ ته ڪيئن راتيون مان لڇ پڇ ۾ ڪٽيون آھن،​

تتيء کان پڇ ته ڪيئن منھنجي اندر ۾ ڌَر تتيون آھن.​

​

پڇين ٿو ڪيئن پچان ٿو پيو، مان ٽانڊن تي تڙپان ٿو پيو،​

ھا پر پوءِ به مچان ٿو پيو، ھي باھيون تو بڇيون آھن.​

​

سھائيندين سھي ويندس ستائيندين سڙی ويندس،​

ھا پر جڳ کي چئي ويندس، دوکا ھي دوستيون آھن.​

​

ناھي جي او پرين توکي يقين 'تبسم'، جي اکڙين تي،​

تہ پوء شاھد اوڄاڳن جا ھي چنڊ تارا ڪتيون آھن.​

>ع.غ.تبسم<​

 

[غلام مصطفي ميمڻ]

ادا عرس پريو صاحب اسلام عليڪم۔ڇا ته بهترين شاعري چونڍ هن اڱڻ جي ڪينئوس تي چٽي اٿئو۔عبدالغفار تبسم جي شاعري پڙهي سچ ته اسان جي دل اداس ٿئي ويئي آهي،ڪهڙي نه جذباتي انداز م پنهنجي دلي احساسات جو اظهار ڪيو اٿئن۔مهرباني ڪري ٻڌائيند ته هي ڏکويل دل واري شاعري اوهان ڇوچونڍ ڪئي آهي؟” ڪٿي عشق جي باه جا اوهان به شڪار ته نه ٿئي ويا آهيو۔










سائين منهنجا مذاق پيا ڪيون دل ۾ نه ڪجو۔

 

[منظور ڪلهوڙو]

سائين عرس ۽ عشق اها ڳالهه ٺهي ئي نه ٿي۔۔جيڪڏهن عرس کي عشق ٿي ويو ته پو عشق سان ويڌن ٿي ويندي۔۔جيڪڏهن عشق اچي عرس کي لڳو ته پو عرس سان ويڌن۔۔۔۔ههههههها

 

[عاشق سولنگي]

عرس جي شاعري جي چونڊ ھميشه سٺي ۽ سھڻي ھوندي آھي، لڳي ٿو عرس جي مٿان عشق جو ڀوت سوار آھي۔​

 

[عرس پريو]

ادا عرس پريو صاحب اسلام عليڪم۔ڇا ته بهترين شاعري چونڍ هن اڱڻ جي ڪينئوس تي چٽي اٿئو۔عبدالغفار تبسم جي شاعري پڙهي سچ ته اسان جي دل اداس ٿئي ويئي آهي،ڪهڙي نه جذباتي انداز م پنهنجي دلي احساسات جو اظهار ڪيو اٿئن۔مهرباني ڪري ٻڌائيند ته هي ڏکويل دل واري شاعري اوهان ڇوچونڍ ڪئي آهي؟” ڪٿي عشق جي باه جا اوهان به شڪار ته نه ٿئي ويا آهيو۔










سائين منهنجا مذاق پيا ڪيون دل ۾ نه ڪجو۔

سائين بادشاهه شڪر آهي ڪنهن بهاني توهان ياد ڪيو۔
باقي عشق جي باهه ۾ ته سڀئي وڪوڙيل آهن ڪي اظهار ڪن ته ڪي وري بغير اظهار جي ئي پيار ڪن پر ڪن سڀئي ٿا۔

پسند ڪرڻ جي مهرباني