من--- ڀاونا

[مسيح مگسي]

نثري نظم​

من--- ڀاونا

حسن صغير​

ڪجهھ ڏينهن کان ڪجهھ نئون​

يا پراڻو درد نئين صورت ۾ نه لکيو هيم!​

من ۾ احساسن جي اڻ تڻ​

۽ ويچارن جي ولوڙ ڏسي​

ڪنهن ڪاغذ تي ڪجهھ اظهارڻ لاءِ​

پاڻ کي مطمئن ڪرڻ لاءِ​

منٿون ڪري رهيو هيس!​

جڏهن به قلم ڪاغذ جو سهارو وٺي​

من جي ڀاونائن کي ​

قلم جي سياهيءَ سان​

ڪاغذ جي سفيديءَ تي​

اتارڻ جي ڪوشش ڪيم ٿي ته ​

تنهنجو مرڪندڙ چهرو ​

منهنجي تصور ۾ تصوير ٿي​

منهنجي اڻ کٽ درد جي ​

معنيٰ کي بي معنيٰ بنائي هليو ٿي ويو.​

اڄ جڏهن ايترن ڏينهن جي انتظار کان پوءِ​

تنهنجو مرڪندڙ چهرو حقيقت ۾ ​

منهنجي اکين جي اڳيان آيو ​

۽ ڪجهھ گهڙين ۾ ئي تصور جي تصوير جيان​

وري غائب ٿي ويو ته ٻيهر من ۾​

احساسن جو عمارتون پٽ پئجي ويون​

۽ مان ڪجهھ لکڻ لاءِ ٻيهر قلم ڪاغذ جو​

سهارو ورتو پر اڳي جيان اڄ به ان کي​

ڪنهن عنوان نه هئڻ جي صورت ۾​

مان پنهنجي من جي ڀاونائن کي ​

لکڻ کان قاصر آهيان....!​

 

[عاشق سولنگي]

مان پنهنجي من جي ڀاونائن کي​

لکڻ کان قاصر آهيان....!​

لاجواب ادا ​