سنڌي شاعري

پنهنجي سيني سان سبي ڇڏيائين.​

ايترو يار چمي ڇڏيائين،​

ڪا بدن جي نه وٿي ڇڏيائين.​

لوڪ ساري کان لڪائي توکي،​

ساه پنهنجي ۾ وجھي ڇڏيائين.​

توکي ڀاڪر ۾ ڪري سوگھو سڪ،​

پنهنجي ٻانهن سان ٻڌي ڇڏيائين.​

جي هجي وس ۾ مقدر منهنجي،​

پنهنجي قسمت ۾ لکي ڇڏيائين.​

گھر به مدهوش سڄو گھور ڪيائين،​

هيءَ حياتي به ڏئي ڇڏيائين.​

 

پنهنجي سيني سان سبي ڇڏيائين.
ايترو يار چمي ڇڏيائين،
ڪا بدن جي نه وٿي ڇڏيائين.
لوڪ ساري کان لڪائي توکي،
ساه پنهنجي ۾ وجھي ڇڏيائين.

واھ تمام بھترين