ها مان سنڌي ها

ڪنهن دوست جي پڇيل سوال تي بي خود اندر جا احساس ​

مان ھن سنڌ جي سرزمين جو فرزند هان جيڪو​

صرف سچ ۽ سنڌ سنڌيت ۽ سنڌي ٻولي سان پيار ڪندڙ آھيان ​

ڪشمور ڪنڌڪوٽ کا ڪلاچي تائين ڦھليل آھيان ...​

مان سنڌو جي سير ھان مان سنڌ جو خمير ھان مان​

سنڌ کي آسودو ٿيڻ جو ھڪ آواز ھان ​

ھڪ سوز ھان ھڪ امنگ ھان ھڪ آرزو ھان ھر سنڌي پڙھيل ​

ھجي ھر سنڌي نوڪري سان ھجي ھر سنڌي گھر گھاٽ وارو ھجي​

اھو سوچيندڙ آھيا نھ مھاجر ھان نھ پنجابي ھان مان سنڌ جو سنڌي ھان ​

جي مونکي ڳولين تھ پاڻيءَ جي لھرن ۾ ڳول جي مونکي ڦولھين​

تھ سنڌ جي چيڪي مٽي ۾ ڳول جي مونکي ڳولين تھ سنڌ جي ھوائن ۾ ڳول ​

جي مونکي ڳولين تھ سنڌ جي سڪل انگ اگھاڙن​

چولي ڦاڙيل بي وس بک وکي پاھ ڏيندڙ مارن ۾ ڳولھ ​

تان انھن جي درد ڪٿا ٿي تو کان لڀي پوندس ​

توکي نظر ايندس پو تون منھنجو تدارڪ ڪر تھ منھنجي ​

ھن ڀونءِ ۾ جنھن جي ھيٺان تيل بھ آھي گيس بھ آھي ڪوئلو بھ آھي ​

جيڪو صدين تائن استعمال ڪجي تھ بھ نھ کٽي..​

پر قدرت جي ايڏي نعمتن ھوندي مونکان ھي غير سنڌي سڀ ڦريون ٿو وڃي​

۽ منھنجي ديس واسين کي پاڻ ۾ ويڙھائي ھو غير سنڌي مزاو پيو ماڻي ...​

مونکي ۽ منھنجي مارن کي قسمت جي حوالي ڪري پاڻ ​

ھوند ھنن وسيلن جو مالڪ ٿيندو ٿو وڃي ...​

ھي ڏس امرت سنڌو دريا جيڪو صدين کان منھنجي سرزمين کي​

امرتا بخشيندو آيو آھي ھاڻي قيد ڪري بيراجن ۽ ڊيمن ۾ روڪيو ويو آھي​

مان ان درياقن جي دانھن توکي بھ ڏيان ٿو تھ پوري​

قوم کي بھ ڏيان ٿو تھ ٻيلي ھي دريا ۽ منھنجن وسيلن جي مڙسي سان مالڪي ڪريو ​

۽ منھنجي مارن ،ڌرتي ڌنارن جوڌن دودن ​

للنگھ جوانن کي بي موت ماريندڙ سان مھاڏو اٽڪايو ۽ ايندڙ نسل بچايو.....​