ديرو دوست جو

[رضوان علي جمالي]

وڃين ڇو وڻڪار، هِت نـ ڳولين هوت کي،​

لڪو ڪين لطيف چئي، ٻاروچو پئي پار، ​

ٿي ستي، ٻڌ سندرو، پرت پنهون سين پار، ​

نا نئي نيڻ نهار، تـ تو ۾ ديرو دوست جو۔​