”اوسيئڙو“ اُڀ جي ساگر ۾ چنڊُ ڄڻ ڪوئي ڪُن آهي جنهن ۾ خواب غرق ٿي ويا آهن ۽ خاموش رات وڃايل خوابن جي تعبير جي ڳولها ۾ هڪ ويران دل جي آڳر ۾ ليئا ٿي پائي ڪجهه نامراد لمحا ترسي پيا آهن اکين ۾ آکيرا ٺاهي!
