سنڌ سلامت جي سڀني ساٿين جي نان هي نظم

[محمد بخش لغاري]

ضمير چهنڊڙيون هنيون!​

جڏهن به سوچيم: ته آءٌ ڇا ڪيان، ۽ ڇو ڪيان،
ٻين سان ڇا وڃي، رڳوُئي پنهنجو ڀلو ڪيان،
نفعو پويمِ پاڻ کي، ته ڪم رڳو اهو ڪيان،
جڏهن به سوچيم، ته پاڻ لاءِ ڇو ڏچو ڪيان:

ته ذهن ۾ سُيون لڳيون،
ضمير چهنڊڙيون هنيون.​

جڏهن به سوچيم: ته آءٌ پاڻ کي سُکيُو رکان ،
نه ڏيه جي ڏکن ڪري، ته پاڻ کي ڏکيو رکان،
ٻين لاءِ بهشت ٺاهيان، ۽ پاڻ کي دُکيو رکان،
جڏهن به سوچيم، ته پاڻ کي به ڇو بکُيو رکان:

ته ذهن ۾ سُيون لڳيون،
ضمير چهنڊڙيون هنيون.​

جڏهن به سوچيم، ته قوم لئه لکان ته ڇو لکان،
۽ باھ ۾ ٻين جي، پاڻ کي وجهان ته ڇو وجهان،
رُڳو نه مون ته بار آه، جي سچ چوان، ته ڇو چوان،
جڏهن به سوچيم، مصيبتون سهان، ته ڇو سهان:

ته ذهن ۾ سُيون لڳيون،
ضمير چهنڊڙيون هنيون.​

جڏهن به سوچيم، ته آءٌ ڇوڪيان، ۽ ڇا ڪيان ،
جي قوم آھ ننڊ ۾ ته مان به ڇو جفا ڪيان،
غريب پاڻ، پاڻهئي، پيدا نه ڪربلا ڪيان،
چيم ته ڪنڊ ۾ رهي، رڳو ”خدا خدا“ ڪيان:

ته ذهن ۾ سُيون لڳيون،
ضمير چهنڊڙيون هنيون.​

جڏهن به سوچيم، ته عمر عيش ۾ گذارجي،
۽ پانهنجي ئي زندگي، سنوارجي، سڌارجي،
مزي جون جنتون ڇڏي، نه دوزخن ۾ گهارجي،
ٻيِو ٻڏي ته ڀل ٻُڏي، رڳوئي پاڻ تارجي؛

ته زهن ۾ سُيون لڳيون،
ضمير چهنڊڙيون هنيون.​

۽ جڏهن سوچيم، ٻين جي لئه مُصيبتون سهان،
ڀلي ته مان سڙان، پچان، ٻين کي سُک ڏئي سگهان،
ٻيو اچي نه ڪو، ته مان ئي راشد اچان!
ڀلي ته سِر وڃي سندم، ڀلي ته آءٌ دم ڏيان:

ته ذهن ڄڻ ٽڙي پيو،
ضمير واھ واھ ڪئي!

*​

****راشد مورائي****​

 

[سليمان وساڻ]

سهڻي چونڊ ... سهڻي ڀيٽا

 

[MUHAMMAD ASIF BROHI]

بهترين چونڊ