بي وفا...

[عمران درويش سومرو]

​

هڪ يار مليو مونکي، پَرَ يار بي وفا
انڪار بي وفا، جنهن جو اقرار بي وفا
​

سمجهي نه سَگهيُس هُنَ جي اَندرَ جون اَداوَتون
دوکي ۾ رَکيو مُونکي، سِينگارَ بي وفا
​

خوشبوءَ جي آرزوءَ ۾ گلابن ڏانهن هٿ وڌيو
زخمي ڪري ويو، گُلَ ۾ لِڪَل خَارُ بي وفا.
​

درويش ڏي ڪو دڙڪو، دل کي ته ماٺِ ڪَر
روئِڻَ، لُڇَڻَ کي سَمجهي، بيڪارُ بي وفا

عمران درويش سومرو

.​

 

[عبيد ٿھيم]

سمجهي نه سَگهيُس هُنَ جي اَندرَ جون اَداوَتون
دوکي ۾ رَکيو مُونکي، سِينگارَ بي وفا

ادا درويش ! مٿي ڏنل بهترين غزل جو بهترين بند آهي.

 

[سليمان وساڻ]

هڪ يار مليو مونکي، پَرَ يار بي وفا
انڪار بي وفا، جنهن جو اقرار بي وفا


واهه واهه ... اوهان جا احساس وڻيا پر يار هن دنيا ۾ جڏهن اڪثر يار بي وفا ٿا نڪرن ته پوء به ياري ڪيئن سلامت آهي؟ بس اسان واري ياري شال وفا سان ڀرپور ملي.