poetry

[ڪاشف اقبال بلوڇ]

ڪافي ر پ ڪلياڻ
ادي ٿِي راه ۾ رهلر، دلندر سرّ سلحاني.
تنهنجي دک سند نعر ، لڳو افلا ۾ سار ،
ڏيياريو و،ق جو دار ، تون آهين نُور نوراني.
تنهنجو تابع آهي لاهوک، تنهنجي ابر ۾ باهوک،
تون آن بسند ن،ين هاهوک، ڪرايو سئر نعاني.
تنهنجي درگاه آ والي، تون آن دک سند الي،
پيئاريو پرک جي پيالي، ت ٿيان ب، ا لاثاني.
جس جنجال آ هس ي، سڏايو، ڪا ڏيو بس ي،
پيئاريو جام الس ي، تون آن سادي سڀن، جاني.
”بيڪس“ بي،ڪ اُهو جاني، ڍڪي آيو پو انساني،
سهي ڪج يار سيلاني، سڏي ڪفر آچون بسلواني.