عبدالغني لوهار
سينيئر رڪن
طالب المولى
فقير روشن الديرن ولد فقير حاجي محمد سومرو تعلقي عمرڪوٽ جي ڳوٺ صوفي جو ويٺل هڳ، مرحوم سنڌي، اردو، فارسي ۽ انگريزي ۾ چڱو مايو رکندڙ هو. ابتدا ۾ سير ۽ شڪار جو شوق ۽ آخر ۾ فقير ٿي رهيو. فقير ته سندس گهر ...جي چيز هئي. نيٺ ته چله ڪشي ۾ جسم به جلائي ڇڏيائين. هڪ ڪتاب به لکيائين جو (غير مطبوع آهي) پنهنجي نوع ۾ يڪتا آهي. مرحوم بلڪل نرم طبيعت انسان، خوش اخلاق درويش ۽ باتهذيب فقير شاعر هو. صادق فقير سندس جد ۾ آهي. پنهنجي ڀاءُ صوفي قلندر بخش جي قتل ڪرائڻ بعد باقاعدي فقير اختيار ڪيائين.
ڪلام
ذاتي والا سر سنڀال
ناز نفي داڪر اثباتي
1- وحدت ڪنون ڪثرت هوتي ڪثرت وچون وحدت هوتي.
سارا بره بحال آڻ سمايا وچ صفا تي،
2- غوطا مارين غرق جي ٿيوين، ماڻڪ ماڻين اڻ لڀ ايوين.
تنين وچ جذب جمال. سمجهي ماين جي جذبون جهاتي،
3- وچ گهونگٽ دي گهوٽ گذارين، ونحن اقرب چر تون پارين.
قالو والا قول تون پال. ڪنڌ ڪياوين قزين ڪاتي،
4- هادي دا پريت وڻ. سيني وچون سنگ سماوڻ،
هي رانجهن رل مل مال. “روشن” لئون جا لئون لئون لاتي
فيس بوڪ جي پيج سنڌي بزرگ تان ورتل