راڻا ! تنهنجي راهَ تي, ڏيهاڻي ڏيکان راڻي جي رهاڻ جون, رُوحَ اندر ريکان مُحبتَ جون ميکان, تو سين لالَ لپيٽيون. سر مومل راڻو ڏيهاڻي = ڏهاڙي ڏيکان = سرائيڪي محاورو ,ڏسان, نهاريان, انتظار ۾ اکيون وجهيو ويٺي آهيان. رهاڻ = ڪچهري, صحبت ريکان = سرائيڪي محاورو, تندون, تارون ميکان = ميخون لالَ = پرين, محبوب لَپيٽيون = جڪڙيون * او راڻا! تنهنجي دڳن تي, تنهنجي پنڌن تي, جيڪا واٽ, گَسُ ۽ رستو ڏئي ايندو آهين تنهن تي پنهنجون اکيون وڇايون ويٺي تنهنجي راه نهاريان. * او راڻا! جيڪي توسان پيارَ ونڊيم, صحبتون ڪيم انهن جون تارون ۽ ساروڻيون منهنجي روح ۾ رچي ويون آهن. *سمجهاڻي هن بيت ۾ ڀٽائي مومل جي لڇ پڇ, آنڌ مانڌ, اوسيئڙي ۽ انتظار جي ڪيفيت بيان ڪئي آهي. ڇو ته اڄ رات راڻو ڪاڪ تي جو ناهي آيو ۽ مومل راڻي سان ڪيل رهاڻيون, ڪچهريون, محبتون ۽ صحبتون پئي ياد ڪري جيڪي سندس روح ۾ رچي ويون آهن. انتظار ٿيندو ئي موت مار آهي. پنهنجو خيال رکندا ڪيو صبح جو سلام. سائين مظفر منگي جي فيس بوڪ جي وال تان کنيل
