لائَي جو ويا، سو مَنجهيَن ٿو مچ ٻري
سو اُجهامي ڪئَان، جنهن سَوريندَڙُ سُپَرين.
سر رپَ
لائي جو ويا = لڳائي ويا، ڦاسائي ويا، پنهنجي محبت ۾ قيد ڪري ويا، اڙائي ويا، پاڻ نڪري ويا.
مَنجهيَن = اندران، دل اندر
مَچُ = آڙاهه، ڀڀڙ
اُجهامي = وسامي، ٺري، ٿڌو ٿئي
ڪئَان = ڪيئن، ڀلا ڪيئن
سَوريندڙ = مچائندڙ، تيز ڪندڙ
* محبوب مون کي پنهنجي محبت ۾ ڦاسائي، قيد ڪري، اڙائي، سوگهو ڪري. پوءِ پنهنجو پاڻ ڇڏائي ويا، نڪري ويا. هاڻي جيڪي منهنجي دل ۾ ، اندر ۾ باهه جا ڀڀڙ ٿا ٻرن ۽ مچ ٿا ٻرن.
* جنهن جي لڳائڻ وارا، دکائڻ وارا، ٻارڻ وارا ۽ وري ان کي جدائيءَ جي اذيت ۽ عذاب ڏيئي ساڙي مارڻ وارا پاڻ ئي محبوب آهن، سا عشق جي باهه ڀلا ڪيئن وسامندي ؟
____
سائين مظفر منگي جي فيسبوڪ ٽائيم لائين تان ورتل
سو اُجهامي ڪئَان، جنهن سَوريندَڙُ سُپَرين.
سر رپَ
لائي جو ويا = لڳائي ويا، ڦاسائي ويا، پنهنجي محبت ۾ قيد ڪري ويا، اڙائي ويا، پاڻ نڪري ويا.
مَنجهيَن = اندران، دل اندر
مَچُ = آڙاهه، ڀڀڙ
اُجهامي = وسامي، ٺري، ٿڌو ٿئي
ڪئَان = ڪيئن، ڀلا ڪيئن
سَوريندڙ = مچائندڙ، تيز ڪندڙ
* محبوب مون کي پنهنجي محبت ۾ ڦاسائي، قيد ڪري، اڙائي، سوگهو ڪري. پوءِ پنهنجو پاڻ ڇڏائي ويا، نڪري ويا. هاڻي جيڪي منهنجي دل ۾ ، اندر ۾ باهه جا ڀڀڙ ٿا ٻرن ۽ مچ ٿا ٻرن.
* جنهن جي لڳائڻ وارا، دکائڻ وارا، ٻارڻ وارا ۽ وري ان کي جدائيءَ جي اذيت ۽ عذاب ڏيئي ساڙي مارڻ وارا پاڻ ئي محبوب آهن، سا عشق جي باهه ڀلا ڪيئن وسامندي ؟
____
سائين مظفر منگي جي فيسبوڪ ٽائيم لائين تان ورتل