آدم به روئي ويٺو ناني حواسان هاڻي

[رسول بخش دائودپوٽه]

ترقي ۾ تار ٿيندي آسمان تي پڳاسين
پنهنجي دنيا ڪري دمب عنوان تي پڳاسين
فڪر معاش ۾ هت وساري ويٺاسين رب کي
معيشت ۾ توڻي جو، ڪارون کي پڳاسين
تسڪين ڪين ٿي ڪڏهن احساس آس جي
تسخير ڪائنات ۾، جو فرعون کي پڳاسين
هامان جا ٿي هامي، وڙهندا رهياسين رب سان
حرڪتن ۾ پنهنجي هاتڪ حيوان کي پڳاسين
ماريندي ماڻهو سهڻا دنيا وئي ٿي دوزخ
لالچ ۽ حرص ۾ هت شيطان کي پڳاسين
آدم به روئي ويٺو ناني حوا سان هاڻي
بدلائي ڪير بديون بهتان تي پڳا سين

.......رسول بخش دائودپوٽه