نسان آهيون، زندگي ۾ ڪيتريون ئي شعوري يا غير شعوري طور غلطيون ڪندا ٿا رهون، پر ڪي غلطيون اهڙيون هونديون آهن، جن کي پاڻ ئي ياد ڪرڻ سان شديد پڇتاءُ جو احساس ٿيندو آهي، ڪجهه سال اڳ هڪ ذهني حادثي سبب، ذهن تي ڪجهه اهڙو اثر پئجي ويو جو مان دوستن، عزيزن، ادبي ساٿين ۽ ادارن کان ڏينهون ڏينهن پري ٿيندو، پنهنجي ذات تائين محدود ٿي ويس، ان دوران دوستن، عزيزن جي ڏک ۽ سک جي گهڙين ۾ شريڪ ٿي نه سگهيس ۽ هاڻي اهو احساس، ته منهنجي اها لاتعلقي واري روش صحيح نه هئي. پليز منهنجي ان ڪوتاهي کي نظرانداز ڪيو.
