انيس انصاري افسانه نويس، شاعر ۽ محقق، سندس ڳاڻيٽو سنڌ جي بهترين ڪهاڻيڪارن مان ٿئي ٿو. سندس اصل نالو الهه بخش -انصاري- هو. هن 26 جولاءِ 1923ع تي مرحوم احمد بخش -انصاري- جي گهر ۾ جنم ورتو. هن نوجوانيءَ ۾ ئي لکڻ شروع ڪيو. ماهوار رسالي ”-اديب سنڌ-“ ۾ سندس شروعاتي لکڻيون شايع ٿيون، جيڪو ”سنڌ سڌار سوسائٽيءَ“ طرفان 1941ع ۾ -جاري- ٿيو ۽ 1952ع تائين ڇپجندو رهيو. -انيس انصاري- اٽڪل ٽيهارو کن ڪهاڻيون ۽ افسانا لکيا، سندس ڪهاڻين جو ڪتاب ”-انيس جا افسانا-“ ڇپيل آهي. 1988ع ۾ سندس ڪهاڻي ”پينشنر“ تي سنڌ -ثقافت- کاتي طرفان ”-جمال ابڙو- ايوارڊ“ ۽ ڏهه هزار رپيا ڏنا ويا. سندس ڪهاڻيءَ جو -اردو- ۽ پنجابيءَ ۾ به ترجمو ٿيو. سنڌي -اردو-، -انگريزي- کان سواءِ هندي ۽ گرمکي (لپي) ٻوليءَ تي پڻ دسترس هئس. پاڻ ڪي نظم -اردو- ۽ هنديءَ ۾ پڻ لکيائين.. سندس ڪهاڻيون ”چانڊوڪيءَ جو زهر“، ”لاٺي چارج“، ”سج گرهڻ“، ”ردي“ ۽ ٻيون ڪيتريون ڪهاڻيون شاهڪار آهن.
