اوهان هو ڏات جا ڏيئا......

[رسول بخش دائودپوٽه]

غزل

اوهان هو ڏات جا ڏيئا اوهان وٽ روشنائي آ
اوهان جي ملنساري رونق محفل وڌائي آ
اوهان وٽ پيار جي آ پياس رڳو تانگه ۾ آ تات
اوهان جي جوت جلوو جيءَ جهاڳيندي پڄائي آ
جهڙي ڏات تهڙي سونهن ساگر پيو هڻي ڇوليون
جنبيل آهيو جيون سان اک جنهن سان لڳائي آ
صورت هي سکي تنهنجي جنسار آ جهانن جي
ادا تنهنجي وفا تنهنجي ۽ خدا جي خدائي آ
وسي مينهن لڳي پو نينهن نرمل هي نظارو آ
وسي جي پئي سڄو آڪاس نه تنهنجي اڃ اجهاڻي آ
سڪ ايڏي سرير تنهنجي سدائين پياس ۾ پيڪر
رحين ٿي روح ۾ جانان سڪ توڏي چوائي آ
پنهنجي ڏات مان جانا ڏيو پنهنجن فقيرن کي
اهي رمده ڪي بادل هن دعائن جي واڌائي آ

رسول بخش دائودپوٽه

 

[سليمان وساڻ]

اوهان هو ڏات جا ڏيئا اوهان وٽ روشنائي آ
اوهان جي ملنساري رونق محفل وڌائي آ


تمام سهڻو غزل، سهڻا احساس .... دل کي وڻيا

 

[رسول بخش دائودپوٽه]

مهرباني سائين وساڻ صاحب لک ٿورا ....