اسان وٽ ادب اهڙو تخليق ٿي رهيو آهي جيڪو انسان کي اتساه ڏيڻ جي بجاءِ، مايوسي، نراسائي پيدا ڪري رهيو آهي.. ادب اهڙو تخليق ڪرڻ گهرجي جيڪو انسان ۾ ڪجھ ڪرڻ جي همت پيدا ڪري، انسان جي روح کي تازگي بخشي. اسان جا ليکڪ پراڻي طرز تي ليک لکي رهيا آهن..ٻيو ڪجھ نه ته به اهو ضرور ناول يا ڪهاڻي ۾ لکندا ته محبوب جو وڇرڻ معاشري جي ڪري ٿيو آهي..معاشري تي لکڻ ان جي برائي تي لکڻ سهي آهي پر اهڙو مواد ادب ۾ ڇپجي چڪو آهي..هاڻي ان برائي سان مقابلو ڪرڻ، نئي دور جو نئون ادب لکڻ گهرجي..موضع تبديل ٿيڻ گهرجن...
اوهان جي راءي سان اڳ ئي سهمت هوندي هڪ ڪهاڻي لکي هُئم. جيڪا ان حوالي سان پسن ڪئي وئي. اسان ته جتامڙا لکاري آهيون پر وڏن ليکڪن کي به گهُرجي ته اهو ڪن.
