مخمور رضا ميمڻ ***غزل*** مينهن,کنوڻ ۽ گاج گجي ٿي سانئڻ تنهنجي ياد اچي ٿي اي درد ! نه ڏي ڌوڻا , دل جي ڀيلي آ ديوار جُهري ٿي جام مٿان ٿو جام پيئان ,پر روح جي ساڳي پياس رهي ٿي کنڀ ڪري آلا پاڻيءَ ۾ ڪٻري ڪپ تي رقص ڪري ٿي جنهن آ چاهيو سنڌ کي,تنهن کي ڏئني ڦاهي گهات وڃي ٿي تو بن سپرين هر شام شفق دل سگريٽ جيان هي سڙي ٿي برهه جي ساگر ۾ جيون جُي آشائن جي ناوَ ٻُڏي ٿي "فياض"اوهان تي ديد پوي جو نيڻن کي آسيس ملي ٿي هر روز حياتي هيءَ "رضا" برف جيان "مخمور" ڳري ٿي